71. De sancto Bonifatio.

1. Eia, qui terra premeris,
Qui sordibus intingens,
Luto detrusus carceris,
Confide, ne desperes,

Sanguis, qui lavat omnia,
Summa misericordia
Tua delebit vitia,
De servo fies heres.

2. Quem colis Bonifatium,
Nunc sanctum quondam impium,
Ad spei tuae gaudium

Proponas in exemplum ;
Corpus a turpi vitio
Submotum dat martyrio
Fitque Dei iudicio

De lupanari templum.

3. Aurum arena foditur,
Lapis in aes convertitur,
In ventre conchae gignitur

De rore margarita;
Nulla te fraus decipiat,
Nullus metus deiciat,
Te tristem spes alliciat,

Te ferrum calamita.

4. Suspiciens considera
Praeclara Dei munera,
Quae provehit ad sidera

Demersos in profundum,
Laudes rependas inclitas
Christo, cuius benignitas
Poenas remittens debitas

Dat regnum gaudibundum.