80. De ss. Cosma et Damiano.

I.

1. O animarum medici
Et corporum veridici,

Cosma et Damiane,
Sanate aegros moribus,
Ut a cunctis doloribus

Vivamus semper sane.
2. Beati vos artifices
Fideles et opifices,

Vestro digno precatu
Christus, medela cordium,
Purificator sordium,

Nos solvat a reatu.

3. Infirmitas ne corporis
Ad culpam trahat temporis

Spiritum animalem,
Aut carnis nostrae pravitas
Animam sive vanitas

Laedat rationalem.

4. Culparum morbos pellite,
Praeparandam dirigite

Materiam peccantem,
Noxae faeces eicite
Confortando reficite

Vitam desiderantem.

5. Sacris electuariis,
Potionibus variis

Et aquis lacrimarum,
Syrupis paenitentibus
Cum pillulis solventibus

Excessum animarum,
6. Salutis nardo pistico
Et alabastro mystico

Actus vitae curate,
Virtutum aromatibus
Mentis infirmitatibus

Mederi festinate.
7. Unguentis re dolentibus,
Pietatem habentibus

Aegrotis subvenite,
Murra carnem mortificet,
Et sensus tus purificet,

Balsamus bonae vitae
8. Regimen bonum conferat,
Ne sanitas nos deserat

Sentiens recidivum,
Ne mergamur in puteum,
Respiret corpus luteum

Ad statum redivivum.

II.

1. O medici piissimi,
Qui meritis clarissimi

In caelis refulgetis,
In beatorum coetibus,
Angelorum cohortibus

Sine fine gaudetis,

2. A peste, clade corporum
Praeservetis et operam

Morbis, ne langueamus
Aut moriamur spiritu,
Sed animae ab obitu

Velociter surgamus

3. Et vivamus in gratia,
Sacra caeli palatia

Donec ingrediamur,
Gaudentes de victoria
Et trinitatis gloria

Felices perfruamur.

4. Amen dicamus pariter
Et pergamus alacriter

Caelorum ad solamen,
Ad beatorum aciem
Cernentes Dei faciem,

Rex regum praestet. Amen.