82. De sancta Dorothea.

1. Ave, tu virtutum tumba,
Sine felle es columba,
Generosa Dorothea,
Nos tuere, ne romphea
Daemonis deiciat.

Generosa Christi verna,
Naevo carens et lucerna
Mundo lucens ac pincerna,
Vina praebens mystica,

2. Paradisi tu colona,

Quae pro malo reddis bona,
Scribae mittis caeli dona

Rosas, mala caelica.
Praeco Christi, quae profanos
Deos spernens et paganos
Fide vestis et sic vanos

Mores regis hominum.
3. Pulchra coruscans puella,
In aetate iam tenella
Te succidunt dira bella

Sub duce Fabricios
Vinculata maceraris,
In catasta cruciaris,
Vultu caesa flagellaris

Omni carens vitio.

4. Gens perversa malae spei,
Quam dum doces verbum Dei,
Lumen tuae faciei

Conterit cum baculis,
In te dictat tormentales
Poenas saevas et letales,
Dum mamillas virginales

Tuas cremat faculis.
5. Supplicamus, nos tuere
Et peccata fac deflere,
Martyr sancta, confer vere

Tempus paenitentiae ;
Virgo bona, crimen tege,
Victum dona, mores rege,
Ne damnemurque cum lege

Causa neglegentiae.

6. Pugil Christi, Dorothea,
Tua nos virtute bea,
Ut associemur bea-
tis condigno praemio;
Deum nobis fac placatum,
Ut post mundi incolatum
Nobis locum det optatum
In caelesti gremio.