112. De s. Iacobo Maiore.

1. Iacobe tu maior, gaude,
Praeditus es multa laude,
Christi carus es cognatus,
Cui semper sic tam gratus,

2. Quod ut plus familiaris,
Ad secreta vocabaris
Cum Iohanne et cum Petro
Ceteris dimissis retro.

3. Daemonum tu tortor dirus,
Magorum conversor mirus,
Vitiorum supplantator,
Miserorum consolator.

4. Primus inter fratres Christi
Mortis calicem bibisti,
Sic et primus tu bearis
Et in caelis coronaris.

5. Es sepultus gloriose
Multamque miraculose,
Quasi plus tu invocans
Ac frequenter visitaris.

6. Plura signa operaris
Opem ferens tuis caris,
Quis nam hinc ut tu ex pari
Potest digne gloriari.

7. Mi patrone specialis,
Ex quo tantus es et talis,
Tege me sub tuis alis,
Serva me a cunctis malis.

8. Tu laus mea, lux et decor,
Spes et honor, dux, te precor,
Vitam meam intus, foris
Rege sic in cunctis horis,

9. Ut cum hinc exire vocer,
Mox ad dextram regni locer,
In quo regnat rex divinus,
Christus, tuus consobrinus,
Quem laudant per iubilamen
Omnes sancti semper. Amen.