114. De sanctis Innocentibus.

1. O sugentes Innocentes,
Sanguinem et lac fundentes,
O agnelli tam tenelli,
Vos tirones novi belli,
Primitivi Dei vivi,
Iam cruoris fluunt rivi

Ex vestra militia.
Quid egistis, quid laesistis,
Quem vos unquam offendistis,
Quod tam demens et inclemens
Contra vos Herodes fremens,
Tam pusillos, tam tranquillos
Et omnino imbecillos

Pugnat cum saevitia?

2. Ex quo iacto omni pacto
Carne, corde, ore, facto
Castos, puros, non periuros
Nec mendaces, sed securos
Vos a labe sine tabe
De festuca vel de trabe
Esse purgatissimos.

Hinc in Rama vestra fama
Crescit de Herodis squama,
Nam nunc statis et cantatis,
Cum agno citharizatis,
Canditati, sociati,
Hunc sequentes semper grati,
Hoc vos dat clarissimos.

3. O dilecti mei recti,
Vos patroni hic electi,
Precor tote et devote,
O Christi compatriotae,
Me iuvate et orate,
Pro me coram agno state,

Ut parcat miserrimo.
Et scurriles mores viles,
Omnes actus pueriles
Iam deponam et coronam
Vobis sanctis datam pronam
Vestra prece mox in nece
Sumam sine culpae faece

Fructu saluberrimo.