121. De s. Iohanne Baptista.

Salve, sancte Iohannes, praeeursor Christi,

Quem cum vita tum morte praecessisti

Ad dandam scientiam salutis.

A teneris [annis] tuae iuventutis
5. In animo contemnens hunc nihili mundum

Et nancisci gaudium caeli capiundum,

Hinc puer moriger Christi

Mox indoli indulsisti,

Cum te ad antra recepisti
10. Et pro deserto coluisti.

Is te unice delectabat incolatus,

In quo es herbis et te locustis delectatus

Dandi exempli gratia

Sic vitanda mundi retia.
15. O me, perlucida verbi lucerna,

Versantem in tenebris guberna,

Me, quaeso, dona hac prece,

Ne furtiva conficiar nece.

Credo tibi meam animam
20. Apprime aegram et ferme exanimam,

Ut, ubi me deficiat.vita.

Sit per te in aethera.vita.

Quantum, quantum usuvenit peccare hominem,

Te flagitante damnarier credo neminem.
25. Nam talis es et tantos,

Qualis peccator sit et quantus.

Tua intercessio crimina

Reconciliat, quae fecit, omnia

Ex clamantis dulcis auditu
30. Maxime grata frugi scitu.

Fac, caveam truces reatus,

Ut valeam evadere beatus,

Fac assistam coram sedulo

Deo vel tibi in iubilo
35. Et pro tuo sancto facinore

Audi memet tantopere

Precantem nec missum facias,

Quem humanitus exaudias,

Et si renuis, fretus scriptura
40. Plus te afficiam prece mansura,

Tantisper preci vacabo,

Dum te vinciens placabo.

Ego sceleris omnis plenissimus,

Tuae opis appetentissimus,
45. Clamito similis pulli hirundinis,

Cum in eum animadvertit famis vis.

A parvulo sanctior prae ceteris,

Habe rationem miseraminis,

Nam hae sunt partes sanctorum
50. Misereri peccatorum,

Et Christus ea gratia

Te elegit ex sententia.

Ergo sis praesto interpellare,

Da copiam Christo laudes dare,
55. Cui tam laudem paris quam morem geris,

Quanti plus animarum consequeris,

Atque non modo sanctis caeli gaudium

Verum etiam angelis affers tripudium.

Tu inter iuste vivendum
60. Praedicare paenitendum

Hoc flagitium nefandum,

Hinc te vincit decollandum.

Cadis perinde atque reus

Esses, cum sis Nazareus,
65. Ceterum pro luxuria

Clares et flores gloria,

Cum virgo tum martyr gloriabunde

Et homo et angele amabunde.

O meum et omnium solacium
70. Nec non peccatori spei gazophylacium,

Sis mihi auxilio
Migraiiti in exsilio.

Id demum mihi dari percupio finaliter,
Ne in me Satan minus humaniter
75. Praevaleat, irrideat,
Glorietur et strideat,
Et orna me, precor, perpetuis gaudiis,
Quae nulla potest consequi lingua hominis.