166. De sancta Martha.

1. Martha, Iesu hospita,

ei praedilecta,
In virtutum culmine

semper stans erecta,
Gressus meos dirige

hic in via recta,
Ut post mortem subeam

paradisi tecta.

2. A caelorum pascuis

ovem me errantem
Respice misericors

te nunc invocantem,
Pro me Iesum obsecra

tecum hospitantem
Et benignum mihi fac

virginis infantem.

3. Rex tuum omnipotens

Lazarum germanum
Tuo fletu suscitat

iam quatriduanum,
A me longe facito

daemonem profanum
Et languenti graviter

piam praebe manum.

4. Tartaricum horridum

draconem stravisti
Et ab eius faucibus

multos eruisti,
Ad tribunal ultimum

dum compellar sisti,
Per te iungar superis,

quibus consedisti.

5. Hora mortis Dominus

te pie visitavit,
Ornando tuam animam

secum deportavit
Ad aeterna gaudia,

quae ipse praeparavit,
Fac, ut Deo socier,

qui te invitavit.

6. Ad te reus propero,

dulcis advocata,
Mea fiat anima

per te Deo grata,
Tua prece transeat

hinc immaculata
Et post finem evolet

ad regna beata.