169. De sancto Martino.

1. Confessorem veneremur
tanto laeti praeside,
Qui vestitum vidit Christum
bipartita chlamyde.
2. Usum linguae mutae dedit,
gressum paralyticae,
Celebrantis globus ignis
effulsit de vertice.

3. Tres defunctos vitae dedit,
lepram mundans osculo,
Solo canes verbo ligat
compassus lepusculae.

4. Pinum quandam signo crucis
avertit opposito,
Sic Martinus praecellenter
vitae pollet merito.

5. Tibi canto nunc pro tanto
laudis beneficio,
Supplicando me commendo
tuo patrocinio.

6. Solve moles, sicut soles,
Quibus pressus iaceo,
Et excusa, quod confusa
mente factum doleo.