175. De sancto Mauritio.

1. O quam splendifera lampade matrem
Lustras ecclesiam, turba Thebaea,
In qua praecipuae dux legionis
Fulget Mauritius, nobilis heros.

2. Ut vos Caesarea iussa ciere,
Prompti corripitis arma parendo,
Iunctis agminibus Marte secundo
Augusti cupitis iussa tueri.

3. Lorica, clipeo membra teguntur,
Enses ne feriant hostis acerbi,
Sed longe melius pectora munit
Fervens atque fides inviolata.

4. Vanis numinibus Caesar honores
Divinos voluit turaque ferri,
Cui Christo placita turba rebellat,
Vitam non metuens perdere carnis.

5. Mandat praecipiti fervidus ira
Ex vobis decimum Caesar iniquus
Percelli gladio, flectere cet'ros
Quo posset citius ad sua vota.

6. Sed petrae stabili contio iuncta
Astant intrepidi mente benigna
Mortem pro Domina ferre parati,
Quam complere feri iussa tyranni.

7. Ardet propterea Caesar acerbis
Pulsatus furiis perdere totum
Agmen cum eapite caede cruenta,
Mandans militibus, iussa facescant.

8. In saltu veluti fetibus ursa

Raptis atra fremit, utque lupi ceu
Agnos innocuos dente lacescunt,
Sic Christi iugulat impius agmen.

9. Certatim gladiis viscera nudant
Nec volvunt tacito pectore questus,
Armis sed positis more bidentum
Caeduntur proprio sanguine tincti.

10. Terris exuvias fonte rigatas
Linquunt sanguineo, sorte beata
Conscendunt animae regna polorum
Turmis angelicis consociatae.

11. Quae vox expediet singula fando,
Quae tu martyribus munera praestas?
Propter supplicia parva coronas
Sumunt innumera luce micantes.

12. Nobis praes.idium ferte, Thebaei,
Ut virtutis iter tramite recto
Carpentes iugiter, suscipiamus
Post vitam fluidam gaudia caeli.

13. Hoc fer, cunctipotens, munere divo
Natum per proprium, pneumate sacro,
Qui tecum moderans cuncta creata
Factis distribuit praemia iusta.