181. De sancto Nicolao.

Sancte Dei, flos sanctorum,
Nicolae, fons bonorum,
Te praesumo invocare,
Exaudire me dignare.
5. Ego miser miserorum,
Pressus mole peccatorum,
Vocans ore te polluto,
Hinc peccare multum puto.
Sed quamvis sim tam indignus,
10. Tam iniquus, tam malignus,
Semper tamen, dum spirabo,
Nomen tuum invocabo,

Novi, quam sis pius reis,
Et quam clemens semper eis,

15. Miserator miserorum,
Exauditor peccatorum.
Affuturas tam misellas
Tu ditasti tres puellas,
Ne coactae paupertate

20. Privarentur honestate,
Deum nimis offensurae,
Per offensam periturae,
Et ne ferrent hunc offensum,
Expendisti tuum censum.

25. Has puellas sic ditatas,
Castitati foederatos,
Quas inferno abstulisti,
Caelo dignas ostendisti.
Me per carnis incentiva

30. Facientem tot nociva
Non iam census largitate
Sed fac castum pietate.
Iuvenes tres morituros
Et tres duces perituros

35. Tua ope liberasti

Et ad vitam revocasti;
Sic ereptum de aeterna
Morte me duc ad superna
Et per terras et per mare
40. Tua prece me dignare,
Sancte pater, adiuvare,
Post haec Deo commendare.
O amice summe Dei,
Offer pro me preces ei,

45. Ne me daemon sua fraude
Ab ipsius trahat laude.
O confessor gloriose,
Caritatis copiosae,
In me mitte caritatem

50. Propter tuam bonitatem;
Meum feci te patronum,
Patrem pium, patrem bonum,
Ergo serva me exilem
Servum tuum, licet vilem.

55. Nicolae, iam cum sanctis
Portans nomen triumphantis,

Fac me hostes expugnare,
Et pugnando triumphare.
O Israelita vere,

60. Quam sis pius, fac nitere
In hoc festo, quod tam bono
Commendavi me patrono.
O dulcedo pietatis,
Quis tam mersus in peccatis

65. De salute desperavit,
Si te pure invocavit?
O miselli, qui peccatis,
Qui peccando desperatis,
Nicolaum invocate,

70. Nicolaum adclamate.

Nam ex eius tumba manat
Liquor, qui infirmos sanat.
Pietate sic abundat,
Semper fluit et redundat

75. Ad quoscunque tribulatos
Vel peccatis aggravatos.
O fons pie, cunctis patens,
Ne sis mihi soli latens,
Licet sim offensor Dei

80. Asto tamen tuae spei.
Totum tibi me subieci,
Dele, quidquid male feci.
O dulcis super mel et lac,
Custodi me in vita hac

85. Et post huius vitae cultum
Me perduc ad Dei vultum,
In quo summum est solamen,
Ad quod dico semper Amen.