186. De sancta Petronella.

1. Salve, felix Petronella,
Florens ut rosa puella
Atque virgo egregia,
Beati Petri filia.

2. Salve, venusta facie
Ac mira pulchritudine,
Qua te comes ad copulam
Cupit, ut daret maculam.

3. Sed tu petis indutias,
Te ut aptes ad nuptias,
Sumpto Christi sacramento
Ipsum adis in momento.

4. Salve, mitis discipula
Mariae et pedissequa,
Cuius mores et opera
Erant tibi vitae norma.

5. Salve, quae sic profecisti
Disciplina matris Christi,
Cuius docta es exemplo,
Semper quod maneres virgo.

6. Salve, agri quae thesaurum
Invenisti pretiosum,
Propter quem et contempsisti
Mundum et quae habuisti.

7. Salve, o negotiatrix

Prudens, mei sis amatrix,
Quae inventam pretiosam
Comparasti margaritam,
Quae te in aeternitate
Sua lustrat claritate.

8. Salve, o prudentum una,
Pura permanens a cuna,
Tua lampas fulgens plena
Oleo ut lux serena.

9. Salve, quae sic te aptasti
Christo, sponso obviasti,
Cum quo nuptias intrasti,
Sicut semper tu optasti.

10. Salve, sancta Petronella,
Comple meum, rogo, velle,
Quod nosti, o virgo bona,
Optans mea sis patrona.

11. Salve, proles, honor patris,
Clarum decus tuae matris,
Ob quam Deum digne laudat
Parens et utrique plaudat.

12. Salve, albior agnella
Super nivem, Petronella,
Agnum sequens Christum

regem
Inter puritatis gregem.

13. Salve, virgo milii cara,
Tuum patrem, rogo, para,
Ut sit meus interventor,
Cum hinc iudici praesentor,

14. Apud eum, quem potentem
Tuum credo sic parentem,
Ut, quodcumque vult rogare,
Possit illud impetrare.

15. Quapropter tibi supplico,
Insta pro me patri tuo,
Quod oret, ut placabilem
Videam Christi faciem,

16. Ac coram eo gratiam
Sua prece inveniam,
Quando suo iudicio
Me praesentare debeo.

17. Hoc des mihi, sancte Petre,
Amore tuae filiae,
Quae tua gaudet gloria,
Et tu eius aureola
Per infinita saecula.