192. De sancto Sebastiano,

O sancte Sebastiane,
Semper, vespere et mane,
Horis cunctis et momentis,
Dam adhuc sum sanae mentis,
5. Me protege et conserva
Et a me, martyr, enerva
Infirmitatem noxiam,
Vocatam epidimiam.
Tu de peste huiusmodi

10. Defende me et custodi
Et omnes parentes meos,
Qui nos confitemur reos
Deo et sanctae Mariae
Et tibi, o martyr pie.

15. Tu, Mediolanus civis,
Hanc pestilentiam, si vis,
Potes facere cessare
Et a Deo impetrare,
Quia a multis est scitum,

20. Quod de hoc habes meritum.

Zoe mutam tu sanasti
Et sanatam restaurasti
Nicostrato eius viro,
Hoc faciens modo miro.
In agone consolabas
Martyres et promittebas
Eis sempiternam vitam
Et martyribus debitam.
O martyr Sebastiane,
Tu semper nobiscum mane,
Atque per tua merita
Nos, qui sumus in hac vita,
Custodi, serva et rege
Et a peste nos protege
Praesentans nos trinitati
Et virgini sanctae matri
Et sic vitam finiamus,
Quod mercedem habeamus
Et martyrum consortium
Ac videre Deum pium.