211. Alphabetum de bonis sacerdotibus.

1. Ad perennis vitae fontem

et amoena pascua
Praesul anxio qui corde

scandere desiderat,
Talem se per omne tempus

curet ut exhibeat:

2. Bonus pastor ad commissi

ovilis custodiam
Mente semper circumspecta

ardenter invigilat,
Pestifer ne lupus oves

fauce artet improba.

3. Curis nunquam perituris
mentem piam occupat,

Sed satagit, gregis sui
numerum ut augeat,

Pro quo metuit nec mortis
subire discrimina.

4. Dignis semper studiosus

occupatur actibus,
Aut sacrarum paginarum

lectione pascitur,
Aut cernendo mente Christum

ad superna ducitur.

5. Exit et activae vitae
interdum ad spatia,

Inter cetera et carnis
praeparat subsidia,

Inquilinis et externis,
ne desit, quod tribuat.

6. Ferculorum alimentis

famem pellit carneam,
Mentium suavis verbi

effugat inopiam,
Gemina relevans ope
miserorum viscera.

7. Gratis ut redemptor iussit
munerum charismata
Dignis tribuit spernendo

tripaitita munera

Manus et obsequiorum

favorumque retia.

8. Honus esse non honorem
sacri gradus culmina

Mente cernens perituras
refugit delicias,

Aliorum curam gerens
postponendo propriam.

9. Iubar solis ut refulgens
noctis fugat tenebras,

Lumine sic verbi lustrat
audientum pectora

Bonus praesul et expellit
vitiorum nebulas.

10. Raritatis quod est Deus,
sic custodit lineam,

Ut potentes et egenos
aequaliter diligat

Et ne minimis se unquam
per tumorem praeferat.

11. Lychnos manibus retentans,
id est bona opera

Proximis monstrare studet,
lumbos super ubera

Cingit etiam, quod cordis
possidet munditiam.

12. Malos congruis terrendo

corrigit affatibus,
Bonos ad perseverandum

blandis mulcet vocibus,
Nova referens de regno,

prisca de supplicio.

13. Non cessat precari Christum
plebis pro excessibus,

In vigiliis se ipsum
mactans et ieiuniis,

Hostia sit viva Deo,
monet ut apostolus.

14. Omnia fit cunctis, gaudet
simul cum gaudentibus,

Cum maerentibus tristatur,
deplorat cum flentibus,

Ceu propriis sic dolet
alienis lapsibus.

15. Prudens ut serpens malorum

devitat astutiam,
Simplex ut columba nulli

rependit malitiam,
Bos est tolerando mala,

leo contra vitia.

16. Quinque vel duo suscepta
talentorum pondera
Reportare redemptori

satagit duplicia,
Timens, ne exteriores
mittatur in tenebras.

17. Rationis freno semper

sensum regit proprium,

Noxia non aure capit,
non cernit luminibus,

Nil olfactu, nil in gustu,
nil peccat in actibus.

18. Sicut tuba vocis suae
exaltat melodiam
Populorum sine metu,

dum coercet crimina,
Miscens asperis fomenta
tristibusquc mitia.

19. Talis quisque praesul iustus,
cum iudex advenerit,

Quantos hic sermone suo
Christo acquisierit,

Praemia pro tantis regni
ab ipso accipiet.

20. Vos itaque, magni patres,

praesules egregii,
Imitari tales, precor,

ardenter contendite
Et eorum per exempla

sedule gradimini.

21. Xristi Domini praecepta
gestate sub pectore,

Mundi vana et caduca
perfecte deserite,

Crucem semper baiulantes
magistrum sequimini.

22. Ymnis iugiter et psalmis
Deo laudem pangite,
Plebem Christi boni semper

exemplis imbuite,
Linguae nunquam claustris
vestris
damnentur silentia.

23. Zelum hostis praecavete
circumspecte undique,

Possidete, dicat iudex
iustus ut, cum venerit,

Praeparatum vobis regnum
mundi ab origine.