215. De Pastore et Mercenario.

1. Ille pastor optimus
Merito censetur,
Qui pro suis ovibus
Mori non veretur.

2. Illo mercenarius
Iure nuncupetur,
Qui, dum venit lupulus,
In fugam vertetur.

3. Vere mercenarii

Multi sunt praelati,
Ad curam dominici
Gregis sunt vocati,

4. Cuius lanam tollere
Semper sunt parati,
Ipsum sed defendere
Raro sunt probati.

5. Hi, dum lupum viderint
Gregem invadentem
Ipsumque perpenderint
Viribus potentem,

6. Parvipendunt ponere
Animam pro grege,
Terga fugae reddere
Sed habent pro lege.

7. Plas augere numerum
Volunt confessorum,
Quam implere martyrum
Candidatum chorum.

8. Sed si lupus fuerit
Viribus minutis,
Pellisque remanserit
Pretiosa tutis,

9. In tantum de pretio
Pellis gratulantur,
De gregis periculo
Quod vix recordantur.

10. De pastoris nomine

Gratulantur multum,
Pecoris sed minime
Sui noscunt vultum,

11. Cuius quando maculas
Sors detur videre,
Ingentes laetilias
Cernuntur habere.

12. Sperantes sunt situlae
De repletione,
Non curantes maculae
De remotione.
13. Sui gregem Domini
Quando vigilare
Deberent solliciti,
Ne posset errare,
14. Intra tecta latitant
Sopore torpentes
Vel, si forte vigilant,
Male sunt studentes.
15. Non student, ut animas
Perditas lucrentur,
Sed carnis delicias
Quomodo sectentur.
16. Ad particularia

Ultra non descendam,
Ne, si dicam singula,
Hos nimis offendam.
17. Deus, cui omnia

Nuda sunt secreta,
Horum novit studia
Perversis repleta.

18. Non abs re cauponibus
Isti comparantur,
Qui licet in domibus
Laute nutriantur,

19. Illos tamen procreant
Filios gallinae,
Hinc fit, ut proficiant,
Dum caxant coquinae.

20. Quis in domo Domini
Lautius nutritur,
Quam praelati singuli,
Sicut vulgo scitur?

21. Si quis videt filios
Horum spiritales,
Utinam non spurios
Gignerent carnales.

22. Ad quem ergo reliquum
Usum deputantur,
Quam ut ad igniculum
Coquinae ferantur

23. Huius, qui diabolus
Idcirco vocatur,
Quod martellus geminus
Ei tribuatur?
24. Unus est materia

In re quavis vilis,
Alter est et anima
Naturae subtilis.

25. Non solum non liberant
Suos ab errore,
Sed eosdem maculant
Pravo suo more.
26. Istos ergo fugere,

Quando bonum sentis,
Et velis corrigere
Librum tuae mentis.
27. Tunc ad exemplaria
Recurras antiqua,
Quoniam recentia
Nimis sunt iniqua.
28. Multa fuit bonitas

Pastorum priorum;
Qualis sed perversitas
Patet modernorum?

29. De quo si metaphoram
Delectat audire,
Carmen tibi proferam
Quod potes sentire:

30. Duplex animalium
Genus reperitur,
Ut ex libris plurium
Sapientum scitur.

31. Uni cibus deficit,
Ubi generatur,
Natura cur praecipit,
Ut hoc moveatur

32. De nativo loculo

Sicque cibum quaerat,
Sicut naturatio
Donat, vitam gerat.

33. Provisum est aliter
In loco nativo
De cibo, qui corpori
Competens sit vivo.

34. Hoc non locum variat
Dilatationis
Motu, sed plus fluctuat
Vi constructionis.
35. Primitus ecclesia

Pauperes habebat
Pastores, ad varia
Loca quos mittebat,
36. Ut gregis dominici

Curam observarent
Sicque suo corpori
Cibum procurarent.

37. Semen evangelicum
Ubique spargebant,
Unde messis plurimum
Pretium metebant.

38. Postquam est ecclesiae
Venenum infusum
Grandis opulentiae,
Hunc mutavit usum.
39. Pastores cur renuunt
Locum variare,
Propter quod incipiunt
Oves deviare.

40. Hi licet localiter

Bene non moventur,
Vere tamen aliter
Moveri videntur.

41. Spiritu superbiae
Moti dilatantur,
Peste avaritiae

Constricti gravantur.

42. Sic demum sufficiat
Malis de praelatis,
Quos de malo retrahat
Mater pietatis.

43. Adhuc habet alios

Grex Dei pastores,
Qui nec gazae cumulos
Quaerunt nec honores,

44. Sed solum desiderant,
Ut sibi commissum
Gregem sic custodiant,
Ne intret abyssum.

45. Ipsum verbo nutriunt
Simul et exemplo,
In plateis instruunt
Simul et in templo.
46. Pro gregis periculo
Vitam levipendunt,
Coram omni populo
Saepe quod ostendunt.
47. Personas offendere

Non curant potentum,
Timeo sed vivere
Horum nusquam centum.
48. Isti, quia populum
Vivi docuerunt,
Post vitae curriculum
Ut poli lux erunt,

49. Et quia iustitiam
Propagabant Dei,
Pure cernent gloriam
Suae faciei,

50. Cum bonis qui satiat
Horum appetitum;
Quae videre faciat
Nos in infinitum

51. Christus Dei filias
Simul et Mariae,
Qui suis doloribus
Nos salvavit pie.