223. De Habitu et Conversatione Monachorum.

1. Adeptus quisque munere
Locum virtutis culminis
Cautus debet conscendere,
Vanaro cavere gloriam.

2. Bellator contra vitia
Tumorem mentis deprimat,
Per quem elatus zabulus
Caeli reliquit sedibus.

3. Carne devicta anima,
Magnum laborem dedita,
Timenda semper vanitas,
Ne bonum perdat misera.

4. Donum, quod Christus tribuit
Suisque servis subditis,
In Dei vertant gloriam,
Ne magna perdant praemia.

5. Expertus quoque monachus
Sanctis delectet habitus
Tantumque fiat humilis,
Ne mundi quaerat laudibus.

6. Fractus a fame teneat
Amator abstinentiam,
Relinquat vita perdita,
Hypocrisis exempla.

7. Gravis, in mente quietus,
Religione deditus,
Aptus in vultu clareat
Placabilisque omnibus.

8. Humilis in vestibus,
Sanctis ostendat moribus,
Ne foris quidem simplicis
Intus recludat maculas.

9. In bonis currat actibus,
Qui dudum fuit reprobus,
Dolens compunctus ambulet
Et plures fundat lacrimas.

10. Kartarum lector paginis
Frequenter oret saepius,
Malis commutet moribus
Et multum sit pacificus.

11. Lapsus in tactus criminum
Laudare debet Dominum,
Non sit securus nimium,
Ne turbas iungat daemonum.

12. Minus perfectis meritis
Iugis implorent precibus
Deumque caeli ditius,
Qui pius fuit parvulus.

13. Non sit linguosus monachus,
Sed paucis verbis deditus,
Suis refrenet labiis
A pravisque eloquiis.

14. Obscena verba, turpia
Et risumque moventia
Tantum vitemus plurimum
Velut venenum aspidum.

15. Pauper pro Christo subditus,
Nullum detrahant fratribus,
Ne post exitum animae
Possideatur inferus.

16. Quicumque sumptus saeculo
Pro Christo caret munere,
Non sit in corde murmurans,
Ne bonis perdat omnibus.

17. Religione cupidus

Non multum miret virgines,
Suos avertat oculos,
Ne sibi tradat laqueos.

18. Suspecti sint et vigiles
De suis sanctis meritis,
Puri, confessi cordibus
Suis allidant parvulis.

19. Tempusque brevi praestitum
Nullum ducamus vacuum,
Finem ornemus operis
Nostrum pensantes temporis.

20. Uita vilescat saeculi

In sensu quoque monachi,
Non sit in rebus cupidus,
Ne mundi quaerat laudibus.

21. Xristus nobis prae omnibus
Orandus saepe Dominus,
Ut nos infirmos protegat,
Suos conservet famulos.

22. Ymnisque Dei plurimis
Mente rogemus humili,
Ut taetris quoque daemonum
Sub nostris subdat pedibus.

23. Zelo amoris proximi,
Fratres in unum conditi,
Hostem vincamus invidum
In caritatis vinculo.

24. Gloria tibi, Domine,
Gloria unigenito
Una cum sancto spiritu
In sempiterna saecula.