253. Canticum, quo incitantur servi Dei ad caelestem patriam
desiderandam.

1. Urbs sancta Ierusalem,
In caelis locata,
In te Deus Israel
Ponit adprobata,
Fertilis contrata,
Plena bonis Domini,
Tu promissa homini,
Qui servat mandata.
2. Locat in te Dominus
Adprobatos sane,
Te supremus angelus
Perdidit profane,
Vir ex te Dianae
Levi pulsu corruit,
Reverti non valuit
Ob scelus immane.
3. Expoliti lapides

Truduntur pressuris,
Hi plexi ut iaspides
Tuis insunt muris,
Et assueti duris
Facile te rapiunt,
Hi sibimet faciunt
Vim, de te in curis.

4. Nemo coronabitur,

Nisi qui laborat,
Fera cane capitur,

Qui bene odorat,

Qui illam explorat,
Non dat se inertiae,
Sed plenus saevitie

Ululando plorat.

5. Ave, dulcis regio,

Longe te videmus,
In maris periculo

Dura sustinemus,

Te forsan perdemus,
Stantes in hoc dubio,
Circumdati fluvio,

Sic metum habemus.
6. O beata civitas,

Strictam habens stratam,
Paupertas, humilitas

Hanc capit contratam,

O urbem beatam,
Quam sensus non colligit,
Visus non se porrigit

Ad tuam stimatam.

7. O dies pulcherrima,

O vita beata,
Nulla tibi vespera,

Dies dilatata,

Luce adornata,
Quando te videbimus,
Qui in scaeni gemimus

Foetida contrata?

8. Te securam patriam
A longe videmus,
Tremo, ne ob acria
Plura te perdemus,
Pocnam sustinemus,
Timor nos humiliat,
Quia nemo, qui sciat,
Qui in te intremus.

9. Viam habes arduam

Et hostes habemus,
Qui habent saevitiam,

Et eos timemus,

Paucam spem censemus,
Licet fit mens frigida,
Timet sibi ardua,

Quibus cedit scelus!

10. Nisi Dei dextera

Tres hostes prostrabit,
Mens effecta tremula

Nunquam his obstabit ;

Rarus, qui intrabit
Regnum tuum, Domine,
Intrans cum dulcedine

Canticum cantabit.

11. Omne bonum in te est
Sine omni malo,
uventus est grata res
Absque sene cano,
Carent veterano
Tui cives floridi,
Gaudent forma candidi
In corpore sano.

12. Aegritudo nulla est
Ibi nec senectus,
Agnus est illorum rex
Mitis et modestus,

A cunctis acceptus,
Vere magna gloria
Videre per omnia

Nuptiis effectus.

13. Christiana anima,

Quaere sacerdotem,

Confitere crimina
Et habebis dotem,
Habet nemo sortem,

Nisi lotus crimine,

Et probus in opere
Capit vivum fontem.

14. Pulchri erunt facie

Socii angelorum,
Qui hic squalent macie

Pro regno caelorum,

Hos Deus deorum
Coronabit gloria,
Fugabit contraria

Protector eorum.

15. Elevatus erit sol

Stans in oriente,
Septuplum splendidior

Propheta censente

Et ab occidente
Pendet luna iugiter
Lustrans septempliciter

Domino iubente.

16. Lux lunac contabitur
Quasi lumen solis,
Lux solis ornabitur
Septemplicis moris,
O quantum honoris
Iusti tunc accipient,
Quando hic propitient,
Sempiternis horis.

17. Et iustorum corpora
Quasi sol fulgebunt,
Propter grata opera,
Dum illustri erunt
Ut sol, nudi erunt,
Qui veste non indiget,
Quae cernit mens, ruminet
Cor, haec quanta erunt.

18. Si sic luna, insti, sol
Decoris habebunt,
Qualis horum conditor
Erit, quem colebunt?
Tunc omnes videbunt,
Quam est magni muneris
Lux lucis, fons luminis,
Cui inhaerebunt.

19. Nulla maior gloria,

Quam videre regem
Decorum in patria,
Cum tenebit sedem;
O beatam plebem,
Quae videbit Dominum,
Conditorem omnium,
Suum fovens gregem.

20. Haec est dies Domini,

Quam Abraham videbat

Gratam sui animi,

Propter quod gaudebat,
Hinc fidem habebat,

Quod ad hanc perveniat,

Si Deo adhaereat,

Qui mercem spondebat.

21. Merces magna Dominus

Non potest comprehendi,
Si hoc temptat animus,
Dignus reprehendi:
Non licet extendi
Ad impossibilia,
Nam abyssus nimia
Dat causam timendi.

22. Noscitur in hac via

A bonis et a malis
Divina essentia

Patens generalis,

Vis est naturalis
Cunctis nosse Dominum,
Qui creator omnium

Et pater primatis.

23. Videbunt in patria
Dei maiestatem,
Quos ducet ad atria
Monstrans claritatem,

Cernent bonitatem
Patris clementissimi,
Filii altissimi,

Girabunt suum patrem.

24. Sicut est, videbitur,

Et, quod est, scietur,
Sed, quod est. non sequitur.
Quod hoc perscrutetur,
Nam nunquam scietur,
Quod est Deus Sabaoth,
Nemo scit nec sciet hoc
Nec, quantus habetur.

25. Non fuisset Dominus

Magnus et immensus,

Si valeret animus
Hunc capere mensus,
Noster parvus sensus

Quaerens altitudinem

Feret raptitudinem,
Ut arens stat tensus.

26. Infinitum capere

Res, quae est finita,
Cum temptat hoc facere

Imbibit vetita,

Carebit contrita,
Cadens prae altissimis
Ruptis sibi intimis

Exibit a vita.

27. Reserabis, Domine,

Portam nobis caeli,

Ut sint tutae animae
Ab hoste crudeli,
Fac nos confoveri

In caelesti gremio,

Ubi a daemonio
Nequibimus laedi.

28. Qui cor mundum possidet,

Aditum habebit,
Opes qui non colliget

Et qui nullum laedit,

Nam qui mundus erit
Sine ulla macula,
Hic lucens ut facula

Regnum obtinebit.

29. Sed timendum nobis est,
Ne nos pereamus,
Quia carnis nostrae lex
Negat, quae optamus ;
Si hanc stimulamus,
Emittit suspiria,
Cursitat per devia
Studens, ut cadamus.

30. Ad orandum surgere
Caro non permittit,
Si temptamus legere,
Infirma sum, dicit,
Mole mentem vicit,
Claudit vitae ianuam
Nobis per pigritiam
Et gaudet, cum gliscit.

31. Semper vult comdere

Praecellentes escas
Et cogit nos quaerere

Species agrestas,

Nisi illacescas,
Deus, et hanc ferias
Mentique subicias,

Volabit post vespas.

32. Et cum avolaverit,

Nequaquam redibit,
Nam, ritum quem coeperit,

Eo interibit,

Raro usum vicit,
Carne facta stolida
Stulta fit et anima,

Cum non contradicit.

33. Trinitati gloria

Et honor aeternus

Et per cuncta saecula

Et per omne tempus,

Ut dies extremus

Nobis iucundissimus,

Christusque laetissimus

Ac vultu serenus.

34. Si quis cartam rapiat,
Fulmen hunc occidat,
Propter quia appetit,
Quod iustus declinat,
Si cupit, rescribat,
Vetita non rapiat,
Christum mente capiat
Et huic benedicat.