258. Adhortatio "ad terrorem omnium".

1. Ad terrorem omnium

surgam locaturus,
Omnis clerus audiat,

simplex et maturus ;
Nihil est, quod timeam,

valde sum securus,
Noster sermo percutit

velut ensis durus.

2. Puniendi praesules

sunt et cardinales,
Abbates et monachi,

sanctimoniales,
Sacerdotes aemuli,

clerici venales,
Congregantes iugiter

opes temporales.

3. Quanto plus adcumulant,

tanto plus marcescunt,
Sunt velut hydropici,

quorum membra crescunt,
Cum plus bibunt, sitiunt

magis, exarescunt;
Sic avari miseri,

nunquam requiescunt.

4. Quid est avaritia,

nisi vilis cultus,
Vanitatum vanitas,

cordium tumultus?
Pereunt divitiae,

perit homo stultus;
Miser postquam moritur,

statim fit sepultus.

5. In sepulcro tegitur

vili tegumento,
Deputatur postea

miser in tormento,
Quatitur suppliciis

ut arundo vento,
Redimi non praevalet

auro nec argento.

6. In mundanis opibus,

quae vos possidetis,
Cuncta transitoria

sunt, quae vos videtis,
Quaerite psalmigraphum

et invenietis:
Nihil horum proprium

est, quae vos tenetis.

7. Plures in hoc saeculo

vidi praepotentes,
Auro, gemmis, vestibus

valde renitentes,
Demum vidi miseros

illos et egentes,
Suis a minoribus

cibum expetentes.

8. Quid in vestris opibus,

miseri, speratis,
Variis induviis

corpus adornatis?
Ecce, pauper postulat

vestem nuditatis,
Quem videre, miseri,

prorsus denegatis.

9. Vos in torreumatibus,

clerici, iacetis,
Cortinis et palliis,

verneis tapetis;
Unum vobis nuntio:

modo si gaudetis,
In futuro saeculo

vae, vae, vae dicetis.

10. Semper carnes carnibus
addere curatis,
Cum pigmentis species
multas madidatis,

Vino meracissimo
sciphis deauratis

Utrem ventris sordidum
saepe recreatis.

11. Quare, dum in prandio,

praesules, sedetis,
Ostia pauperibus

claudere iubetis ?
Pauper clamat vocibus

admodum quietis,
Cui vix de reliquo

datur, quod habetis.

12. Homo plus vult metere

quam in agro serit;
Cui plura Dominus

praestat, plura quaerit;
Vitae vobis ianua

semper clausa erit,
Iudicis sententia,

quam tulit, vos ferit.

13. Alios, ut novimus,

scitis admonere,
Lacrimis ut valeant

crimina delere,
Illis paenitentiae

pondus sustinere
Datis, sed non digito

vultis removere.

14. Quid subiectis onera

ferre datis dura?
Acriter authentica

ferit vos scriptura
Ea, qua fueritis

mensi, cum mensura
Metietur Dominus

vobis in tritura.

15. Mundus in discrimine

iacet convolutus,
Norma rectitudinis

totus dissolutus,
Regni sui gloria

rex est destitutus,
Arbiter institiae

iacet quasi mutus.

16. Obfuscatur veritas,

legis lux praeclara,
Immolatur puritas

pectoris in ara,
Non perfecta iudicum

fides, immo rara,
Magis amat munera

larga quam avara.
17. O quam detestabilis

res, cum metu fienda,
Res plena livori bus,

res obstupescenda,
Non est in iudicibus

fides adhibenda,
Suffocat iustitiam

modica praebenda.

18. Qui, cum ordinarii

legum sint censores,
Iudicando populos

magnos et minores
Veritati detrahunt

velut proditores,
[Prodi]gentes omnium

pauperum labores.
19. Vertor ad propositum

his decursis ita:
Sit vobis, pontifices,

aliena vita
Doctrix legum omnium,

auro redimita
Ut in caelis portio

nostra sit unita.

20. Vestra lux resplendeat

luce claritatis,
Ut exemplum conferat

omnis sanctitatis,
Nam, dum caecus sequitur

caecum in peccatis,
Pariter in foveam

cadunt caecitatis.

Cod. Voravien. 374 (306) bietet die Melodie:

AdminBookmark