264. Lessus Damnati.

1. O vos omnes, qui transitis,
Figuram hanc inspicite
Memoresque mei sitis

Et mundum hunc despicite;
Hoc considerate templum,

Quod me mersit in profundum.
Relictum vobis sum exemplum
Deceptis per hunc falsum
mundum.

2. Mundus mihi repromisit

Multis annis vivere,
Nunc in poenis me collisit,

Sic solet decipere;
Heu, quam male sum deceptus,

Habens annos iuveniles
Non sum penitus adeptus,

Quos speraveram, seniles.

3. Multos male hic defellit

Variis conatibus
Et in mortem sic compellit

Multis cum reatibus;
Heu,nuncmorsmesupplantavit,

Quando minime credebam,
Vitam mihi amputavit,

Dum securus incedebam.

4. Vitiorum fui cultor,

De bonis milia fuit cura,
Sed nunc reddit iustus ultor

Mihi plus quam cum usura;
Quidquid boni intellexi

Vel ab aliis audivi,
Plane tamen hoc neglexi,

Quia carni deservivi.

5. Curam carnis semper egi,
Vanam gloriam amavi,
Sic in poenam hanc repegi,

Sero novi, quod erravi;
Quondam eram gloriosus,

Habens aurum et argentum.
Nunc a vermibus corrosus.
Quam horrendum testamen-
tum!

6. Vorax et luxuriosus

Semper fui in hac vita,
Igitur sic copiosus

Ignis me torquebit ita;
Nullus unquam comprehendit,

Quanta patior tormenta,
Nec cor hominis attendit,

Quanta malis sunt retenta.

7. Heu, quod unquam fui natus,

Miser, miser miserorum,
Sine fine qui damnatus

Sum in poenis infernorum ;
Heu, quod unquam fui natus

Recens labe peccatorum,
Qui daemonibus sum datus,

Factus socius eorum.

8. Heu, quod unquam fui natus

Particeps daemoniorum.
Desperando desolatus

In tormentis tormentorum ;
Nigriores quam carbones

Sunt hi pessimi tortores,
Animarum sunt praedones,

Quas seducunt in errores.

9. Quod damnandis est dicendum

Magna cum severitate,
Et a vobis sit timendum ;

Vos iam ergo praeparate,
Praeparate vos instanter

Iamiam in praesenti hora,
Cito, statim, festinanter,

Nam veniam sine mora.