269. De Eleemosyna Vagis danda.

1. O cleri collectio,

quare non attendis,
Quod honoris solium

potenter ascendis?
Dona spiritalia

gratis apprehendis
Et misericordiam

vagis non ostendis?
2. Te ditavit dotibus

Christus eius miris,
Tu per patrimonium

ipsius nutriris,
Pro quo tulit varios

dolores ut iris,
Dum ab infidelibus

damnaretur viris.
3. Illud patrimonium

commissum est tibi,
Ut egenos nutrias,

quos elegit sibi.
Vagus in cenaculo

non debet scribi,
Si vis intellegere

quid sit scriptum tibi.

4. Illud evangelium

dictum si notares,
Verbum hoc turpissimum

nunquam adfirmares,
Quidquid histrionibus

et vagis donares,
Quod hoc daemonibus

totum immolares.
5. Deus nullum separat

divitis a pane,
Quia dicit homini

largo semper mane:
Non sinas, quod aliquis

fundat preces vane,
Sed cunctis petentibus

tribue te plane.
6. Sic in largitatibus

natus Dei ludit,
Quod a mensa divitis

neminem retrudit,
Pro quo suum sanguinem

pretiosum fudit;
Peccat omnis igitur,

qui vagum excludit.