ARTICULUS IX. De operibus sex dierum,

Consequenter antequam de homine quaeratur, quaerendum est,

1. De his operibus in communi.

2. Et, quare in tanto numero sunt ?

3. Et quid secundum alium modum dicatur dies, si omnia creata sunt simul?

4. Et, Quae sit perfectio senarii, de qua dicit Augustinus, quod " ideo senarius perfectus est numerus, quia Deus opera sua perfecit in ipso ? "

Et dicendum est ad primum et secundum, quod ut habitum est in supra dictis, numerus operum sex dierum accipitur secundum numerum principiorum naturalium, ita quod per opus creationis acquiritur materialis substantia principiorum. Per opus vero dispositionis acquiritur forma et locus activorum et passivorum et moventium ad transmutationem rerum in communi sine determinatione hujus vel illius speciei : sed per opus ornatus potentiae activae et passivae et motivae determinantur ad formas speciales, in quibus fit propagatio uniuscujusque secundum suum genus. Et subdivisio horum operum supra est expedita.

Ad aliud dicendum, quod dies naturalis est revolutio una aequinoctialis circuli cum tanta parte zodiaci vel lineae eclipticae, quam naturali motu ab Oriente in Occidentem describit sol : et haec pars est quinquaginta et duo minuta secundum illam quantitatem, qua gradus componitur ex sexaginta minutis, in qua revolutione etiam moventur elementa ad commixtionem generabilium. Potest igitur dici, quod secundum eos qui ponunt omnia creata esse simul, dies intelligitur mensura perfectionis uniuscujusque principii naturalis, eo modo quo opus divi-II num dicitur esse perfectum : quia opus creationis est ad acquisitionem materiae tantum, quae non habet perfectionem in se : et ideo non est In una die, sed adjungitur ei aliquid de opere dispositionis. Et hoc videtur velle auctoritas Augustini supra inducta, quae dicit, quod " mane est ortus rei, etc. "

Ad ultimum dicendum secundum Augustinum in libro super Genesim, quod

senarius perfectus est numerus eo modo quo perfectus numerus dividitur in diminutum et abundantem. Perfectus autem dicitur, qui constat ex suis partibus: et partes dicuntur quae aliquoties sumptae reddunt totum numerum. Diminutus autem est, quem suae partes non perficiunt. Abundans vero, super quem suae partes excrescunt, sicut quatuor numerus est diminutus, et similiter octo : et duodecim numerus est abundans. Sed quia hanc perfectionem senarius non habet ex hoc quod opera creationis facta sunt in ipso, haberet enim eam, etsi non essent facta in eo, ideo melius dicitur, quod perfectio quam habet senarius ab operibus creationis, est illa quae causatur ex sufficientia principiorum naturae, ut patet ex praedictis.