275. Proverbia.

1. Ampulla vitrea
Sub mole saxea

Cito confringitur ;
Et per convicia
Impatientia
Bene perpenditur.

2. Si desit stimulus,
Non vadit asinus

Pressus pigritia;
Cedat correctio,
Semper in otio
Est pueritia.

3. Si tuba canitur,
Cervus revertitur

Exspectans catulos;
Quae mors est animae,
Laus vera minime

Delectat populos.

4. Mus leve capitur,
Quod semper utitur

Uno refugio ;
Leve decipitur,
Qui semper utitur

Uno consilio.

5. Ovis in frigore
Posito vellere

Leniter moritur;
Et si post studium
Succedit otium,

Labor amittitur.

6. Post mortem socii
Non nubit alii

Turtur, sed moritur;
Sic amicitia
Fida per omnia
Nunquam dissolvitur.

7. Stridor hirundinum
Quietem hominum

Turbat et somnium ;
Stulta loquacitas,
Si frenum adimas,

Turbat collegium.

8. Qui pomum viride
Carpit improvide,

Maturum neglegit;
Carebit praemio
Pro beneficio,

Qui laudes diligit.

9. Sic pullos alios
Nutrit ut proprios

Columbae bonitas ;
Congaudet prosperis,
Condolet asperis

Proximi caritas.

10. Quisquis ad citharam
Instruit asinam,

Hostis est fidium;
Qui stulto praedicat,
Hic sibi vindicat

Risum et taedium.

11. Sabulum seminat
Fur, ut aes audiat,

Quod nequit cernere;
Et per convicia
Mordet invidia,

Quos nequit caedere.

12. Si furem redimis
Et mortem adimis,

Acquiris odium;
Et si serviens,
Quem nequam noveris,

Non dabit praemium.

13. Volens evadere
Non timet scindere

Castor virilia ;
Nec timet tollere
Fluxuma corpore

Quaerens caelestia.

14. Vaspo panniculis
Fit api similis,

Sed non mellifera;
Sic foris fertilis,
Sed intus sterilis
Omnis hypocrita.

15. Si panem sedulo
Dederis catulo,

Te semper sequitur ;
Sic fur stultissimi
Leniter proximi
Domum ingreditur.