215

····· ····· ····· · τοῦ φωτὸς καὶ τῆς ἀληθείας λάβωσιν θεοῦ, ὡδηγήθησαν, καὶ αὐτὸς λέγει ····· ····· ····· ····· ····· ····· ·· ἐξαπόστειλον οὖν, ἵνα φωτισθῶσιν οἱ ἄνθρωποι ἢ ἁπαξαπλῶς αἱ λογικαὶ οὐσίαι, τὸ φῶς σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου· αὐτά με γὰρ ὡδήγει, ἵνα εἴπωμεν ὅτι· σῶμά μού εἰσιν οὗτοι, ὅτε ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····ς. 3 καὶ εἰς τὰ σκηνώματά σου. ἐπεὶ εἰς τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν τις ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····ι̣ προκοπαὶ διὰ τῶν σκηνωμάτων σημαίνονται. ἄγαγέ με ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····ς̣ διαφόρους μονὰς τὰς παρὰ τῷ πατρὶ δηλοῖν τὰ πληθυντικῶς ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····ν οἱ ἑπόμενοί μοι φθάσουσιν ἐκεῖ, οὐχ ἵνα ἐγὼ ἐκεῖ γένωμαι, ἀλλ' ἵνα ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····ν. 4 καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ θεοῦ πρὸς τὸν θεὸν τὸν εὐφραίνοντα τὴν νεότητά μου. τοῦτο δὲ τὸ θυσιαστήριον, πρὸς ὃ εἰσέρχεταί τις, ἰσωτερικόν ἐστιν. ····· ····· ····· ····· ·· θυσιαστη´̣ριον, ἀφ' οὗ τὸ ἕτερον τῶν Σεραφὶν ἔλαβεν ἄνθρακα. καὶ ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· ἐν τῷ οὐρανῷ θυσιαστήριον, "καὶ αἱ ψυχαὶ τῶν πεπελεκισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ" παρ' αὐτό εἰσ̣ι̣ν. δηλοῖ δὲ ὁ λόγος, ὅτι "οἱ πεπελεκισμένοι διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ" ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····σαν· ὡς ἱερεῖα γὰρ παρὰ τὸ θυσιαστήριόν ἐστιν. οὐ πᾶς δύναται ····· ····· ····· ····· ··· ἀλλ' "ὁ πεπελε̣κισμένος διὰ τὴν μαρτυρίαν". ἰσωτερικὸν οὖν ἐστιν τοῦτο τὸ θυσιαςτήριον. ····· ····· ····· ····· ····· ···θεν κατὰ μίμημα ἄλλου θυσιαστηρίου· πάντα γὰρ τὰ κατὰ τὴν ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····ησαι "κατὰ τὸν τύπον τὸν δειχθέντα" αὐτῷ "ἐν τῷ ὄρει" πεποίηκεν ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· αἰν̣έσεως θυσία καὶ ἡ τῆς δικαιοσύνης προστάττεται· "θῦσον" γὰρ "τῷ θεῷ θυσίαν αἰνέσεως", "θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης". "εἰσελεύσομαι" οὖν "πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ θεοῦ", εἶτα "πρὸς τὸν θεὸν τὸν εὐφραίνοντα τὴν νεότητά μου"· ὁ γὰρ ἀποστὰς ἀπὸ τῆς σκιᾶς τοῦ νόμου καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ θυσιαστηρίου ····· ····· ····· ····· ········γ̣ος· "τί μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν; πλήρης εἰμί", εἰσέρχεται ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ···· "κατὰ τὴν τάξιν Μελχισέδεχ ἱερεὺς" ἐρεῖ· "εἰσελεύσομαι πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ θεοῦ, ····· ····· ····· ····· ··· κρείττονας τῶν φαινομένων. "εἰσελεύσομαι" οὖν ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· ····· τῶν αἰσθητῶν, ἀπὸ τῶν κατὰ 307 τὸ γράμμα, "εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ θεοῦ". ὁ ὑπερβὰς τὴν "παλαιότητα τοῦ γράμματος" τὴν διαδεξαμένην τὴν σκ̣ιὰν τοῦ νόμου καὶ παλαιὰν διαθήκην ἐγνωκὼς ταῦτα ἐρεῖ. 4 ἐξομολογήσομαί σοι, ὁ θεός, ἐν κιθάρᾳ. ἐπεὶ εἰσελεύσομαι εἰς τὸ θυσιαστήριόν σου νεότητα ἔχων ἐκ τῆς "καινότητος τοῦ πνεύματος" π̣ρ̣οσ̣γενομένην, δι̣α`̣ τ̣οῦτο ἐξομολογήσομαί σοι χαριστηρίως ἐν κιθάρᾳ. τὴν δὲ κιθάραν εἴρηκα πολλάκις ὅτι τὴν πρακτικη`̣ν̣ α᾿̣ρ̣ε̣τὴν σημαίνει ἢ τὸ σῶμα τὸ κρουόμενον ὑπὸ τῆς μεμουσωμένης ψ̣υχῆς. ὡ῀̣δε ἡ ἐξομολόγησις εὐχαριστίαν σημαίνει· τυχόντος γάρ ἐστιν τῶν αἰτημάτων· ηὔξατο γνωσθῆνα̣ι α̣ι᾿̣τ̣ίαν τοῦ ἀπῶσθαι αὐτὸν καὶ τοῦ σκυθρωπάζοντα πορεύεσθαι, ηὔξατο ἀποσταλῆναι αὐτῷ τὸ φῶς καὶ τὴν ἀλήθειαν, ἐπεὶ αὐτὰ αὐτὸν ὡδ̣ήγησαν, ηὔξατο εἰσελθεῖν εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ θεοῦ καὶ πεῖραν λαβεῖν τῶν σκηνωμάτων τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ἁγίο̣υ ὄρους. ἐπεὶ τοίνυν τῶν ἀγαθῶν τούτων αἰτημάτων ἐν πείρᾳ γέγονεν θεοῦ αὐτῳ῀̣ δεδωκότος καὶ οὐχ ἑαυτῷ εὑρηκότος αὐτά, διὰ τοῦτο χαριστηρίως αὐτῷ ἐξομολο γεῖται κρούων καὶ τὰς αἰσθήσεις οὔσας νευρὰς οὔσας κιθάρας καὶ ποικίλα νοήματα ἢ τὰ μέλη· ὅταν γὰρ ἕκαστον τῶν μελῶν̣ πρὸς ἀρετὴν̣ τᾖν ἡρμοσμένον, νευρά ἐστιν τεταμένη, ἵν' ἐνμούσως κ̣ρουσθῇ υ῾̣πὸ τοῦ π̣λήκτρου̣ τῆς ἀληθείας. 5 ἵνα τί περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου, καὶ ἵνα τί συνταράσσεις με; ἔλπισον ἐπὶ θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ. ᾐτήσατό τινα αὐτῷ ὑπαρχθῆναι, καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἐπένευσεν, καὶ λοιπὸν καὶ πρὶν λάβῃ οὕτω διετέθη πιστῶς ὡς εἰληφώς. διεγείρει οὖν τὴν ψυχὴν ε῾̣αυτοῦ καὶ λέγει· "ἵνα τί περίλυπος εἶ, ἡ ψυχή μου"; ἐπεὶ τοίνυν ἐξομολογήσασθαι αὐτῷ προῄρημαι, ἔλπισον ἐπ' αὐτόν, προσδόκησον τὰ τῆς εὐχαριστίας ὑπαρχθήσεσθαί σοι. ἡ δὲ ἐξομολόγησις ὧδε τὴν