ARTICULUS II

Utrum unus eorum aliis suam voluntatem persuaserit, vel quilibet propria voluntate ceciderit ?

Secundo quaeritur, Utrum unus eorum aliis suam voluntatem persuaserit, vel quilibet eorum propria voluntate ceciderit ?

Et videtur, quod unus aliis omnibus persuaserit. Quia

1. Sicut dicit Damascenus in libro II de Fide orthodoxa : " Simul autem cum eo evulsa est et consecuta eum est et cecidit multitudo infinita eorum qui sub ipso ordinati erant Angelorum . " Si autem consecuti sunt eum, tunc ipse fuit primus,et alii ex suasione ejus ceciderunt.

2. Hoc idem videtur per illud quod habetur in Apocalypsi, XII, 3 et 4, quod cauda draconis trahebat tertiam partem stellarum coeli. Cauda enim, ut dicit Glossa, est deceptio per quam celatur iniqua voluntas. Et ita videtur, quod stellas, hoc est, Angelos traxerit deceptione suae persuasionis.

3. Et hoc idem videtur dicere Isidorus sic : " Lucifer ille aliis major non solus cecidit, sed cum eo multi qui ei in malitiam consenserunt. "

4. Item ex. modo loquendi in Evangelio Matthaei, XXV, 4:1 : Discedite a me, maledicti, in ignem aeternum, qui paratus est diabolo et Angelis ejus. Non enim dicuntur Angeli ejus, nisi quia suae suasioni consenserunt.

Sed contra :

1. Si aliis suasit, ergo prius ipse in se peccato consensit : ergo inter consensum ejus et casum aliqua media mora fuit, scilicet, in qua suasit, aliis, quod est inconveniens.

2, Item, Si. alii Angeli suadenti consenserunt, ergo per alium peccaverunt : sed. dicit Augustinus, quod " qui peccat per alium, per alium potest redimi : " et sic alii Angeli habere possunt redemptorem, quod est contra fidem.

Sed tunc quaeritur juxta hoc, Quare statim damnatur peccatum Angeli poena aeterna, et non peccatum hominis?

Videtur enim, quod locum poenitentiae haberc debeat. Uterque enim , Angelus scilicet et homo, liberi arbitrii est, et uterque naturae intellectualis, et uterque ad imaginem Dei creatus.

Quod si concedatur, contra : Dicit Damascenus in libro II de Fide orthodoxa : " Oportet scire, quoniam quod hominibus est mors, hoc Angelis est casus : post casum enim non est illis poenitentiae locus, quemadmodum nec hominibus post mortem . "

Solutio, Dicendum salva meliori sententia, quod Angeli non suasione alterius peccaverunt, sed unusquisque propria eligentia et propria voluntate.

Ad hoc autem quod objicitur primo, dicendum quod consecuti sunt eum sicut secundarii principale, non sicut ante suadentem.

Ad aliud dicendum, quod hoc quod dicitur in Apocalypsi, dicitur de dracone persequente mulierem, hoc est, Ecclesiam, cujus cauda trahit stellas, hoc est, fideles ad infidelitatem et peccatum : et ita exponit Glossa ibidem.

Si autem dicatur, quod stellae intelliguntur Angeli, sicut videtur exponere Magister in Sententiis, tunc cauda nihil aliud est, nisi subjectio potestatis : sicut enim in bonis Angelis illuminatio descendit a superioribus in inferiores, ita etiam voluntas iniqua resultabat in principe malorum, cui iniquae voluntati inferiores non persuasione aliqua, sed propria electione consenserunt : quia conveniens eis videbatur., ut ille in montem testamenti ascenderet et similis Altissimo efficeretur.

Sic etiam intelligitur quod de isidoro objicitur.

Ad id quod objicitur de Evangelio, dicendum quod inferiores daemones dicuntur Angeli Luciferi propter subjectionem et obedientiam : quia ei obsequuntur ad expletionem suae iniquae voluntatis.

Ad id quod juxta hoc quaeritur, dicendum, quod multae sunt rationes quare Angelus statim damnatur, et non homo : ex quibus tres ad praesens sufficiant. Quare prima est, quod Angelus in intellectu deiformi creatus non progreditur ad beatitudinem per cognitionem speculi et aenigmatis, sed juxta Deum creatus, ut dicit Augustinus in libro Confessionum, ad beatitudinem non indiguit nisi confirmatione et conversione ad Deum.

Et ideo cum omnis praesentia sit de ratione viae, aversio ejus non potuit habere praesentiam, sed extremam damnationem. Homo autem factus est in via ut per speculum et aenigma proficeret in cognitionem beatitudinis : et ideo peccato ejus congruit praesentia. Secunda ratio est quam tangit Augustinus : quia tota natura humana in principio sui per casum deperierat, non autem tota natura Angeli : et ideo ne homo frustra creatus fuisset ad imaginem Dei, cum beatitudinem ad quam creatus erat non perciperet, per potentiam revocatur. Tertia, est : quia quanto excusabilius est peccatum, tanto venia dignius. Excusabilius autem est, quanto peccans est infirmior : infirmior autem est homo, quam Angelus : et ideo homo susceptivus est poenitentiae, Angelus autem non. Quaedam autem aliae rationes ponuntur in. quaestione de Incarnatione,