ARTICULUS IV.

Utrum in omnibus partibas materiae possit fieri deperditio et restauratio, vel in quibusdam tantum ?

Quinto ei ultimo quaeritur, Utrum in omnibus partibus materiae possit fieri deperditio et restauratio, vel in quibusdam tantum ?

Et est objectio antiquorum , quod non in omnibus, quae videtur esse fortis.

1. Si enim in omnibus potest fieri deperditio, significatur quod corpus per partes quas modo habet, cras quasdam ex eis non habebit, sed quasdam alias restauratas, et post cras iterum similiter: et sic contingit tandem, quod habebit omnino alias materiae partes numero in toto corpore: et sic una, forma numero posset esse in duobus corporibus numero sucessive, quod videtur inconveniens

2. Praeterea, Nutritiva est virtus quaedam operans in organo: ergo ad opus suum necesse est salvari substantiam organorum: ergo non est possibile fieri deperditionem in illis.

3. Item, Per experimentum probatur: quaedam enim membra in homine sunt, quae abscissa non possunt restaurari per nutrimentale humidum, sicut illa quorum substantia est ex humido substantiali seminali, ut dicit Galenus. Cum igitur non, fiat deperditio partium in nutrito, nisi earum quarum potest lieri restauratio per nutrimentum, non videtur fieri deperditio et restauratio in. partibus membrorum radicalium.

Quod si concedatur, est objectio gravissima in contrarium.

1. Illa enim membra radicalia composita sunt ex contrariis ad invicem repugnantibus; et cum in omni tali fiat deperditio, necesse est fieri continuam deperditionem in illis.

2. Item, Calor naturalis consumptivus est: quia aliter nullius fieret deperditio: ergo facit deperditionem in omni eo in quod agit: ergo cum similiter agat in partes radicales, sicut in alias, aequaliter faciet deperditionem in illis sicut in aliis,

3. Et ad hoc dixerunt quidam, quod virius vegetativa quae est in animato, dirigit calorem, et non dirigit ipsum in membra radicalia: et idcirco non facit dep erditionem in ipsis. Sed hoc minus est quam nihil. Virtus enim vegetativa regit ad modum naturae, et non ad motum deliberantis: ergo dirigitur calor naturalis a virtute regitiva in omne quod est vicinum ei: vicinum autem est radicale; ergo consumit radicale,

4. Praeterea, Quod principaliter nutritor, sunt membra radicalia: ergo videtur, quod principaliter fiat deperditio in illis.

Solutio. Dicimus, quod substantia corporis humani et similiter cujuslibet animalis materialiter constat duplici humido, scilicet humido seminali, quod non tantum est materiale, sed etiam factivum organorum: et ex illo principaliter fit substantia illa, in qua est prima organizatio corporis: recipit autem augmentum per aliud humidum, quod attrahit quasi pro cibo, et vocatur humidum nutrimentale a quibusdam: et tamen non est ita adeo conveniens super factura corporis sicut primum: et propter hoc virtutes naturales operantes in corpore animato, hebetantur in illo.

Dicendum igitur,, quod in primo humido deperditio non recipit restaurationem per ejusdem nominis humidum; licet enim, membra radicalia augmentum. et nutrimentum recipiant per cibum, non. tamen umquam adeo conveniens potest lieri humidum cibi, quod efficiatur radicale: et ideo consumpto universaliter humido radicali, vel in tanto quod non sufficiat corpori animato, necessario inducitur mors, et non potest fieri restauratio: et consumptio ejus impeditur per continuam infusionem humidi nutrimentalis: humidum enim radicale est illud

quod est in ipsis membris radicalibus imbibitum, et est quasi quoddam vas et instrumentum naturale in quo virtutes animae quae sunt in organis, convertunt humidum nutrimentale attractivum in membra, et in complexionem membri, et sine quo hoc facere non possunt, sicut nec artifex potest operari sine instrumento. Et inde est quod si distinguatur humidum per locum, triplex humidum reperitur in. corpore humano, scilicet radicale quod est intra membra radicalia, et per quod tamquam per instrumentum operatur natura in humidum cibi. Et secundum quod est humidum nutrimentale, quod est jam attractum ad singula membra. Et tertium est humidum nutrimentale superinfusione semper infusibile a venis, quae sunt viae nutrimenti. Et hujusmodi exemplum ponitur in oleo lucernae, cujus quaedam pars est imbibita intra lychnum, et quaedam pars attingit lychnum undique, et quaedam circumnatat in plures lucernas; et cum apponitur ignis, agit quidem immediate in humidum quod est intra lychnum continue et paulatim, et attrahit continue humidum circumstans lychnum: sed ne subito possit consumere humidum primum, impeditur a continua infusione olei circumnatantis. Et sic calor naturalis continue agit in radicale, continue deperdendo partem ejus: sed ne subito possit consumere, impeditur a continua infusione humidi nutrimentalis.

Dicendum ergo ad primum, quod deperditio fit in omnibus partibus corporis secundum materiam, sive sint ex humido nutrimentali, sive ex. humido radicali.; sed non eodem modo fit restauratio: licet enim restituatur caro ex humido nutrimentali, famen illa caro non erit instrumentum et vas natura? in qua possit operari carnem aliam, sicut instrumen- tum et vas. est illa caro quae fit ex humido

radicali: vas enim appellat Philosophus eam in libro I de Generatione et Corruptione.Ad aliud dicendum, quod sine dubio procedit ilia objectio, sicut jam patet ex supra dictis: sed substantia organorum fit ex humido radicali. Unde sicut destructa radice in planta non fit postea nutrimentum, quia non est quod convertit nutrimentum ad materiam plantae, sic destructo radicali quod diffusum est per organa, non erit vegetatio membrorum.: radicale enim est convertens et activum per virtutem animae, quae est in ipso: sed nutrimentale est convertibile tantum.

Ad aliud dicendum, quod secundum Philosophum in libro primo de Generatione et Corruptione , sunt paries in corpore animato, quae sunt secundum speciem, et partes quae sunt secundum materiam. Sunt enim in. corpore membra anomiomera, ut manus, et partes, quae sunt secundum speciem et formam. Quod patet ex hoc quod abscissa non retinent nomen suum, nisi aequivoce. Et sunt humores qui sunt vicinissima juxta materiam elementorum, ex quibus generantur per commixtionem. Et sunt quaedam partes mediae, ex quibus componuntur anomiomera, et quae secundum diversas compositiones generantur ex humoribus: et illa sunt membra, quae dicuntur similia, ut caro, nervus, os, et hujusmodi: et illa sunt media inter materialia et formalia: in quantum enim continuam recipiunt generationem partium ex nutrimentali humido humorum, tenent se juxta materiam: in quantum vero ex primo radicali generata componunt organa quae sunt anomiomera, tenent se ad speciem: et illa quae sic formalia sunt, dicuntur vas: et ideo abscissa non recrescunt: quia deest vas in quo praeparari debuit materia restaurans, nisi

forte in quibusdam animalibus, in quibus quaedam membra fiunt ex humido nutrimentali tautum, ut in cancro. Et hoc est quod dicit Philosophus, quod materia effluit et refluit, sed species manet. Residuam disputationem concedimus.