ARTICULUS I.

Utrum odor sit qualitas simplex vel composita ?

Ad primum proceditur sic: i. Omne agens proportionatum est suo proprio patienti: odor est agens in olfactum: ergo proportionabitur instrumento olfactus: instrumentum autem olfactus habet naturam simplicem, quia dominatur in eo humidum et frigidum, ut supradictum est: ergo odor erit qualitas simplex.

2. Item, In libro de Sensu et sensato adhuc Philosophus contra Pythagoricos inducit quatuor rationes. Quarum prima est haec: Quidquid nutrit, oportet esse cibum compositum incorporabile: odores sunt simplices: ergo odores non nutriunt. Pythagorici enim dicebant odores esse compositos et nutrire.

3. Amplius, Aqua quae accipitur in potu, nec ipsa sola nutrit, sed mixta cum alio: corporale enim mixtum oportet esse constrictivum corporis. Cum ergo odores siut magis simplices quam aqua, nec ipsi, nutrient.

4. Amplius, Quidquid, ad naturam aeris accedit cum sit simplex et corporale, non nutrit: odores qui omnes sunt in vaporativo sicco, accedunt ad naturam aeris: ergo sunt simplices, et non nutriunt.

5. Amplius, Omne nutrimentum compositum ab animali receptum vadit ad locum digestionis, a quo totum corpus nutritur: odores autem non vadunt ad locum digestionis, sed ad caput: ergo non sunt compositi ut cibus, nec nutriunt. Et ex his concludit Philosophus, quod odores nihil conferunt ad nutrimentum, sicut supra habitum est. Sed contra:

1. Nihil conferens desiderium nutrimenti, simplex est: odor est qualitas conferens desiderium nutrimenti: ergo non est simplex qualitas. Major patet per rationes supra, inductas a Philosopho: quia scilicet nutrimentum non est simplex, sed compositum. Minor etiam scribitur ibidem in eodem capitulo.

2. Item, Quidquid sentitur per differentias compositi, est compositum: odor sentitur per differentias compositi. Prima probatur per hoc quod species compositi compositae sunt. Secunda scribitur in libro de Sensu et sensato, ubi dicitur, quod non oportet proportionabiles esse odores humoribus, id est, saporibus. Et in secundo de Anima, ubi dicitur, quod odores videntur analogiam habere ad gustum: et ita est humor, id est, sapor ille quidem dulcis, ille vero amarus i sic et odores sunt.

Solutio. Dicimus, quod odor duobus modis consideratur, scilicet in se secundum quod habet naturam qualitatis, et sic est simplex. Et consideratur in comparatione ad subjectum in quo est, quod est materia et odoris causa, et hoc est corpus odorabile: et sic odor non simplex est, nec simplici constituitur: quod patet: calidum enim erit vaporativum, et humidum saporosum erit vaporativum, siccum autem erit terminativum illius humidi. Consideratur etiam in comparatione ad medium quod est subjectum deferens: et sic iterum simplex est quodammodo, secundum quod simplex dicitur quod est spirituale secundum naturam aeris, et compositum secundum quod est grossum mixtum habens purum cum impuro et grave cum levi, sicut est cibus inanimatorum corporum: et de hac simplicitate intelligit

Philosophus in suis rationibus contra Pythagoricos.

Et patet per hoc solutio ad quatuor rationes Philosophi,

Ad primum autem dicendum, quod agens et patiens semper sunt proportionabilia: sed illa proportio non attenditur in simplicitate vel in compositione, sed potius in hoc quod patiens receptivum sit formae agentis: simplex enim bene agit in composito, ut patet quando calidum ignis exurit ligna.

Ad aliud dicendum, quod odor est vaporativum sicci ex humido vaporoso: et propter hoc secundum comparationem quam habet ad corpus ex quo est vaporatio, indicat nutrimentum.