ARTICULUS II.

Utrum mundus perfectus sit perfectione quae dicitur mundi anima a Platonicis ?

Secundo quaeritur, Utrum mundus perfectus sit perfectione quae dicitur mundi anima a Platonicis?

I. Sicut enim dicitur in Timaeo, nec fas erat bonitati praestanti quidquam facere nisi pulchrum. Cum igitur excogitasset, invenit nihil eorum quae secundum naturam adspectui subjecta sunt, si expers intelligentiae sit intelligente alio, totum toto pulchrius umquam fore, intellectum vero alicui sine anima dari non posse. Hac ratione mentem quidem animae, animam vero corpori dedit, 1otumque ita mundum constituit, ut pul- cherrimum natura opus optimumque foret. Quocirca sicut ratio nobis haec probabilis persuadet, dicendum est hunc mundum animal esse, idque intelligens, revera divina providentia constitutum. Ex hoc accipitur, quod mundus habet aniusam intelligibilem.

Item, Plato, Ex perfectis universisque totum perfectuinque primo genuit. Animam autem in ejus medio locavit, easdemque per omnem globum aequaliter porrigi jussit, quo extrema quaeque totius corporis ambitu animae circumdarentur. Ex hoc accipitur, quod mundus habet animam quae sita est in medio mundi.

Ibidem etiam dicit, quod Deus hanc animam ante corpus fecit et corpori univit.

2. Hoc etiam videtur dicere Auctor Sex principiorum, dicens mundi animam esse simplicem et nulli variationi esse subjectam.

3. Per rationem etiam videtur idem probari : Omnis motor per intentionem et intellectum movens aliquod corpus intrinsecus illi corpori, est anima illius corporis : motor mundi sic movet mundum : ergo ipse est anima mundi. Probatio primae est, quod non sunt nisi duo motores intrinseci, scilicet natura et anima: sed natura non movet per intentionem et intellectum. Similiter motus extrinsecus esset motus violentus : sed mundum constat non violenter moveri: ergo motor ejus erit intrinsecus, et sic erit anima.

4. Item, Omnis motus localis qui. est non secundum naturam corporis mobilis, est violentus, vel animae : talis motus invenitur in partibus mundi, sicut dicunt Philosophi, sicut patet in fluxu et refluxu maris, et in circumuolutione ignis : ergo videtur, quod ille motus aut sit violentus, aut ab anima : sed non est violentus : eo quod non est continue et semper : ergo motus erit animae. Sed contra : 1, A nini a in omni cor;) oro animato aut

continuitatem ponit aut colligantiam ad unum per naturam : partes mundi nec sunt continuae nec colligatae ad unum per naturam : ergo non sunt animatae.

2. Item, In qualibet parte corporis animati aliqua invenitur operationum animae : sed quae operatio inveniatur in terra, impossibile est fingere : ergo mundus non babet animam. Sed quia multa sunt in quaestionibus de anima et in quaestionibus de caelo et mundo de h a c materia disputata, sufficiant praedicta.

Solutio. Dicimus mundum non babere animam neque esse animal.

Ad dicta autem Platonis dicendum, quod ipse virtutem primi motoris animam appellavit, illa ratione quae assignata est in quaestione de coilo ei mundo : et hanc dixit esse in medio propter hoc quod generatio circumferentiae est ex medio, et continuitas ejus ad medium : et secundum hunc modum est processus primi motoris in movendo mundum : virtus enim stellarum et caeli per directiones radiorum est ad medium, virius autem generabilium et corruptibilium est a medio ad circumferentiam, eo quod quanto plus recedunt a contrarietate elementorum, tanto plus conveniunt cum natura caeli et etiam nobiliorem sortiuntur fortunam, ut supra diximus.

Ad objectum autem dicendum, quod virtus primi motoris conjuncti primo mobili non immediate est in omnibus : et hoc exigeretur si esset anima : sed per motum caeli movet ignem, et aerem per ignem, et aquam per aerem, et sic de aliis.

Ad aliud dicendum, quod motus caeli localis non est propter virtutem intraneam illi corpori quod movetur, sed per motum exterioris corporis ipsum rapientis. Tamen haec omnia supra soluta sunt.