Prologus Divi Hieronymi in Nahum prophetam

.''

Nahum prophetam ante adventum regis Assyriorum, qui populum Israel captivum In suam regionem transtulerat, fuisse, Hebraeorum traditio confirmat. Siquidem in fine hujus lectionis , praedicti regis adventum Idem propheta annuntiare monstratur. Sed cum habitatores Ninive, Jona interitum civitatis praedicante, ne divina Ira denuntiatum interitum sustinerent, peccatorum et Impietatis paenitentiam egissent, accepta Dei misericordia, gravioribus se criminibus implicuerunt.

Qua de causa memoratus propheta Spiritu sancto plenus, judicium Dei annuntians, ita locutus est : Deus zelans, et ulciscens Dominus est, etc. . Jam enim decem tribus ab Assyriis deductae fuerant in captivitatem sub Ezechia, rege Juda : sub quo etiam nunc in consolationem populi transmigrati adversus Ninivem visio cernitur. Nec erat parva consolatio, tam his qui jam Assyriis serviebant, quam reliquis qui sub Ezechia de tribu Juda et Benjamin ab eisdem hostibus obsidebantur, ut audirent Assyrios quoque a Chaldaeis esse capiendos, sicut in sequentibus libri hujus demonstrabitur.

Sciendum autem est quod Ninive in nostra lingua de Hebraeo speciosam sonat. Speciosus autem hic mundus dicitur : unde et apud Graecos AdminBookmark ab

ornatu nomen accepit. Et quidquid nunc adversum Niniven dicitur, de mundo figuraliter praedicari sentiamus. Quam ab causam et assumptio quam Septuaginta interpretantur AdminBookmark et Aquila AdminBookmark interpretatus est : apud

Hebraeos AdminBookmark ponitur, id est, grave onus : eo quod eam adversus quam vide- tur, premat, nec sinat elevare cervicem. Simulque hoc attendendum, quod haec ipsa vel assumptio, vel onus, vel pondus, prophetae visio sit. Non enim loquitur propheta in AdminBookmark ut Montanus et Prisca, Maximillaque delirant ;

sed quod prophetat, liber est visionis intelligentis universa quae loquitur, et pondus hostium facientis suo populo visionem. De consummatione itaque mundi secundum AdminBookmark o Paula et Eustochium, in consolationem sanctorum prophetia texitur : ut quaecumque in mundo vident, quasi praetereuntia et caduca contemnant, et praeparent se ad judicii diem, ubi ultor adversum veros Assyrios affuturus est Dominus.