Tertius Prologus Divi Hieronymi in Amos prophetam

Hic Amos Propheta et pastor qui sequitur Joelem, et est tertius duodecim prophetarum, non fuit pater Isaiae Prophetae, quamquam et ille propheta exstiterit. Nam aliis litteris ille, et iste apud Hebraeos scribitur : quae differentia litterarum apud Latinos non habetur ; et ille fortis et robustus, hic vero avulsus interpretatur, quia locutus est contra decem tribus, quae per idololatriam a cultura Dei, et a regno David erant avulsae.

Fuit autem cognatio ejus ex oppido Thecuae, quod sex milliaribus distat a Bethlehem, curam gerens pecorum in latitudine camporum qui sunt proximi oppido Thecuae, in quibus humi aridae atque arenosae nihil omnino frugum gignitur, sed uberrimis pascuis abundant: et ideo cuncta sunt plena pastoribus, et sterilitas terrae compensatur pecorum multitudine. Ex hoc numero pastorum fuit Amos, imperitus sermone, sed plenus scientia.

Prophetavit autem iisdem temporibus quibus Joel, Nahum, Jonas, Osee, Iteaias : sed aliquantulum exorsus est prophetare duobus annis antequam Isaias. Maxime autem contra decem tribus locutus est, pauca de duabus tribubus interserens. Hunc ablatum de numero pastorum misit Dominus, ut in Samaria prophetaret. Quem Amasias sacerdos frequenter plagis afflixit: tandem filius ejus Ozias vecte per tempora transfixit. Post haec semivivus in terram suam evectus, post aliquot dies dolore vulneris exspiravit, sepultusque est cum patribus suis .

PROLOGI DIVI HIERONYMI IN AMOS PROPHETAM EXPLANATIO.

Hic in hoc tertio prologo tanguntur dispositiones Prophetae in octo, in persona scilicet, in nomine, in patria, in habitu interiori, in temporibus quibus prophetavit, et contra quos, in auctoritate, et in passione. Et haec per ordinem dicuntur in littera.

" Hic Amos Propheta, " scilicet qui hanc enuntiavit prophetiam, " non fuit pater Isaiae Prophetae, " de quo dicitur Isa. l, 1 : Visio Isaiae, filii Amos, " Quamquam, " hoc est, quamvis " et ille, " scilicet pater Isaiae, " Propheta exstiterit, " secundum illam regulam Hebraeorum, quod pater qui ponitur in titulo Prophetae, Propheta fuerit. Eccli. xliv, 8 : Qui de illis nati sunt, reliquerunt nomen narrandi laudes eorum.

Et subdit de nomine :

" Nam aliis litteris ille, " pater scilicet Isaiae, AdminBookmark " et aliis iste, " AdminBookmark , scili- cet qui edidit hanc prophetiam, " apud Hebraeos scribitur. " Saepe enim voce conveniunt quae significatione differunt. " Quae differentia litterarum, " scribendi scilicet litteras diversas per eumdem sonum, " apud Latinos non habetur, " quia non utuntur appunctationibus litterarum., per quas idem sonus elementi in diversas inflectitur significationes ; sicut etiam Apostoli (ut quidam dicunt) eodem sono locuti sunt sed diversis significationibus auditi. Et hoc probat per nominum interpretationes : " Et ille

fortis vel robustus, " scilicet pater Isaiae, " hic vero, " hoc est, cui ista prophetia inscribitur," avulsus interpretatur ." Et subdit rationem nominis : " Quia locutus est contra decem tribus, " contra quas etiam Osee locutus est, " quae per idololatriam, " vitulorum scilicet, et aliorum idolorum, " a cultura Dei, " II ad Corinth. , 15 : Quae conventio Christi ad Belial? vel etiam " a regno David, " a quo scilicet in Jeroboam recesserunt , " erant avulsae, " Psal. li, 7 : Propterea Deus... evellet te, ei emigrabit te de tabernaculo tuo : et radicem tuam de terra viventium.''

Et subdit de patria :

" Fuit autem cognatio ejus, " ex patribus et avis scilicet, " ex oppido Thecuae, " quod ad rusticana et pastoralia deputatum fuit, sicut et David assumptus fuit. Psal. lxxvii, 70 : De post foetantes accepit eum. " Quod, " scilicet oppidum, " sex milliaribus distat a Bethlehem, " in tribu Juda. Decuit enim quod Propheta Domini secundum patriam vicinus esset patriae Domini. Et subdit qualis erat artificio : " Curam gerens pecorum, " quod (sicut dictum est) competebat officio prophetiae. Genes, xlvi, 34 : Viri pastores sumus servi tui,... et nos et patres nostri. " In latitudine camporum. " Campi dicuntur inculta prata. " Qui sunt proximi oppido Thecuae : " tota enim adjacens regio quasi inculta est, et alendis gregibus apta. Isa. VII, 25 : Erit in pascua bovis, et in conculcationem pecoris. Et subjungit rationem : " In quibus, " scilicet campis, " humi, " nominativus scilicet pluralis, " aridae. " Unde autem aridae sint, subdit : cc Atque arenosae, " hoc est, quia arenosae ; arena enim ex siccato luto glutinoso arida efficitur ; et ideo quia humor exsiccatus est, nihil ex eo generatur. Et hoc est quod sequitur : " Nihil omnino frugum gignitur. " Fruges dicuntur a fruendo ; talia enim non gignuntur quibus homo frui possit. " Sed uberrimis pascuis abundant : " gramina enim quae ex putrefactione herbarum generantur, in superficie nascuntur : et quia terra aratro ibi non evertitur, ideo gramina abundant ; fossa enim terra usque ad arenam et pascua tolleret, et fruges non gigneret. Ezech, XXXIV, 14 : In pascuis uberrimis pascam eas, scilicet oves. " Et ideo cuncta, " campestria scilicet Thecuae, " sunt plena pastoribus : " pastores enim in locis pascualibus habitant : pastorum enim est pascua perquirere. Ezech, XXXIV, 14 : Requiescent in herbis virentibus, et in pascuis pinguibus pascentur super montes Israel. "Et sterilitas terrae. " Fruges enim abundanter locus arenosus non gignit : " compensatur pecorum multitudine . " Dicit enim Philosophus in libro de Animalibus, quod " omne animal abundat ibi, ubi " abundat suus cibus. " Et pecora utiliora sunt quam fruges, quia paucis pecoribus multae fruges emuntur.

Et subdit qualis fuit habitu animi : " Ex hoc numero pastorum, " juxta Thecuam scilicet habitantium, " fuit Amos, " sicut ipse dicit capite septimo, v. 14 : Non sum Propheta, et non, sum filius Prophetae, sed armentarius ego sum vellicans sycomoros. " Imperitus sermone, " hoc est, arte rhetorica, " sed plenus scientia, " spirituali scilicet, et divinorum. Et alludit ei quod dicitur, II ad Corinth. XI, 6 : Et si imperitus sum sermone, sed non scientia. Eccli. XV, 5 : Adimplebit illum Dominus spiritu sapientiae et intellectus.

Et subdit de temporibus prophetiae :

" Prophetavit autem eisdem temporibus, " hoc est, eorumdem regum temporibus, " quibus Joel, " qui ante habitus est, " Nahum, Jonas, Osee, Isaias. " Joel enim temporibus Osee prophetavit, secundum regulam Hebraeorum, quae saepe dicta est. Osee autem eosdem reges habet in titulo quos habet iste. Abdias autem et Jonas ad istum referuntur, quia sequuntur eum immediate, sicut et Nahum ad Michaeam (cujus titulus eosdem cum Osee reges habet) est referendus. Isaias autem eosdem cum isto reges habet in titulo. " Sed aliquantulum exorsus est prophetare, " hoc est, incepit prophetare " duobus annis antequam Isaias. " Isaias enim prophetare incepit temporibus Oziae, quando regnum reliquit filio Joathan : iste autem antequam lepra percuteretur et ante terraemotum.

Et subdit contra quos prophetavit:

" Maxime autem contra decem tribus locutus est, " sicut scilicet Osee et Joel, unde etiam hi tres simul junguntur. " Pauca de duabus tribubus interserens, " maxime in capite secundo, v. 4, ubi dicit : Super tribus sceleribus Juda, etc.

Et subdit de auctoritate, dicens :

" Hunc ablatum, " hoc est, electum, " de numero pastorum. " Sustulit eum de gregibus ovium : de post foetantes accepit eum . " Misit dominus, " auctoritatem scilicet dans. Ezech. II, 3 : Mitto ego te ad gentes apostatrices, quae recesserunt a me. " Ut in Samaria, " hoc est, in decem tribubus quae a Samaria denominantur, " prophetaret. " Jerem. I, 5 : Prophetam in Gentibus dedi te.

Et subdit de passione et sepultura ejus :

" Quem Amasias sacerdos, " idolorum scilicet in Dan et in Bethel positorum, " frequenter plagis afflixit, " ut scilicet a prophetando cessaret, sicut legitur Amos, VII, 10 et seq. Sed quia verbum

Dei alligari non potest, non. propter hoc cessavit, sed potius instantius praedicavit. " Tandem filius ejus, " Amasiae scilicet, " Ozias " nomine, " vecte per tempora transfixit, " supple, Prophetam. Vectem vocat sudenm, ut scilicet sude magis quam ferro laederetur. Eccli. IV, 33 : Pro justitia agonizare pro anima tua, ei usque ad mortem certa, pro justitia, " Post haec, " scilicet vulneratus,

" semivivus, " ex vulnere enim non statim est mortuus, sed. adhuc vivus, " in terram suam, " Thecuam scilicet, " evectus, post aliquot dies dolore vulneris exspiravit. " Isa. LVII, 1 : Justus perit, et non est qui recogitet in corde suo. " Sepultusque est cum patribus suis, " Patriarchis scilicet, Prophetis, et amicis, ut dicit Hieronymus. Isa, XI, 10 : Erit sepulcrum ejus gloriosum.