IN DUODECIM PROPHETAS MINORES ENARRATIO
Sancti Hieronymi in Osee Prophetam Prologus.
PROLOGI SANCTI HIERONYMI IN OSEE PROPHETAM EXPLANATIO.
Prologus D. Hieronymi in Joel prophetam.
Argumentum D. Hieronymi in Joel prophetam, ex Prologo Galeato.
Prologus Divi Hieronymi in Amos prophetam.
Argumentum Divi Hieronymi in Amos prophetam (EX PROLOGO GALEATO)
ARGUMENTI DIVI HIERONYMI IN AMOS PROPHETAM EXPLANATIO.
Tertius Prologus Divi Hieronymi in Amos prophetam
IN ABDIAM PROPHETAM ENARRATIO.
Prologus Divi Hieronymi in Abdiam prophetam.
PROLOGI DIVI HIERONYMI IN ABDIAM PROPHETAM ENARRATIO.
Prologus Divi Hieronymi in Jonam prophetam.
PROLOGI DIVI HIERONYMI IN JONAM PROPHETAM EXPLICATIO.
. Hieronymi in Jonam prophetam.
ARGUMENTI DIVI HIERONYMI IN JONAM PROPHETAM EXPLICATIO.
Prologus Divi Hieronymi in Michaeam prophetam.
PROLOGI D. HIERONYMI IN MICHAEAM EXPLANATIO.
PROLOGI DIVI HIERONYMI IN NAHUM PROPHETAM EXPLICATIO.
IN HABACUC PROPHETAM ENARRATIO.
IN SOPHONIAM PROPHETAM ENARRATIO.
Prologus divi Hieronymi in Sophoniam prophetam.
PROLOGI DIVI HIERONYMI IN SOPHONIAM PROPHETAM EXPLANATIO.
IN AGGAEUM PROPHETAM ENARRATIO.
Prologus divi Hieronymi in Aggaeum prophetam.
PROLOGI DIVI HIERONYMI IN AGGAEUM PROPHETAM EXPLICATIO.
IN ZACHARIAM PROPHETAM ENARRATIO.
Prologus Divi Hieronymi in Zachariam prophetam.
PROLOGI DIVI HIERONYMI IN ZACHARIAM PROPHETAM EXPLANATIO.
IN MALACHIAM PROPHETAM ENARRATIO
Prologus divi Hieronymi in Malachiam prophetam.
" Jacob patriarcha. " Iste prologus in duas partes dividitur. In prima ostendit contra quem et propter quid Abdias prophetat. In secunda merita describit prophetantis, ibi," Hebraei hunc dicunt esse, "
In primo dicit quatuor,scilicet quod contra Esau propter odium, et contra similes Esau in odio, et contra Gentes judicium divinum processurum prophetat Abdias.
" Jacob patriarcha. " Patriarcha est princeps patrum, eo quod totum semen ejus in benedictione fuit . " Fratrem habuit Esau , qui, " scilicet Esau, " ob ruborem corporis sui . Edom hebraea lingua appellatus est. " Genes. XXV, 25 : Qui prior egressus est, rufus erat, et totus in morem petiis hispidus : vocatumque est nomen ejus Esau. Cognomen autem ab accidente impositum fuit Edom, " quod, " scilicet Edom, " latine sanguineus dicitur, " eo quod sanguis rubeus est.
Et subdit propter quid prophetat contra illum :
" Is, " scilicet Edom, " memoratum fratrem suum, " Jacob scilicet, " qui, " scilicet Jacob, " Israel nomen acceperat : " Genes.XXXVII, 28 : Nequaquam Jacob appellabitur nomen tuum, sed Israel. " Gravi odio commotus. " Gregorius : " Odium inveterata ira est. " Interimere conatus est. " Genes.XXVII, 41 : Veniet dies luctus patris mei, et occidam Jacob, fratrem meum.
Et subdit, quomodo nomen Edom in alios similes sibi in odio propagatur :
" Qua de causa omnes qui populum Israel, " spiritualem scilicet, " id est, filios patriarchae Jacob praedicti, " et intelligit de filiis spiritualibus, " Esau odium imitati. " Genes.XXXVII, 4 : Oderant eum, nec poterant ei quidquid pacifice loqui, " Persecuti sunt. " II ad Timoth.III, 12 : Omnes, qui pie volunt vivere in Christo Jesu, persecutionem patientur. " Esau et Edom, " propter similitudinem odii scilicet, " appellati sunt. " Exod. I, 13 et 14 : Oderant filios Israel aegyptII, et affligebant illudentes eis: atque ad amaritudinem perducebant vitam eorum. Genes. XXVII, 41 : Oderat ergo semper Esau Jacob pro benedictione qua benedixerat ei pater.
Et descendit ad speciale, subdens : " Et quia populus Israel, " hoc est, filiorum Israel, " de captivitate Chaldaeorum, " facta scilicet per Nabuchodonosor, " per Cyrum, regem Persarum, " de quo, Isa. xlv, 1 : Haec dicit Dominus christo meo Cyro, cujus apprehendi dexteram. " Nutu, " hoc est, instinctu, " Dei revocatus in Jerusalem. " II Paral. XXXVi, 22 et 23 : Suscitavit Dominus spiritum Cyri, regis Persarum : qui jussit praedicari in universo regno suo, etiam per scripturam, dicens : Haec dicit Cyrus, rex Persarum : Omnia regna terrae dedit mihi Dominus, Deus caeli, ei ipse praecepit mihi ut aedificarem ei domum in Jerusalem, quae est in Judaea. Quis ex vobis est in omni populo ejus ? sit Dominus Deus suus cum eo, et ascendat. Hoc idem continetur, I Esdrae, I, 1 et seq. " Ab alio regno, " quod scilicet Alexandro successit in Antiocho Epiphane, sicut dicitur, I Machab.I, 11, " graviter afflictus atque oppressus est. " Afflictus bello, oppressus servitute et tributis. "Ideo hoc regnum, " persecutorum scilicet, " quod more Esau, " primi scilicet inimici et invidentis, " praedictum populum, " Israel scilicet,
" persecutum est. " Psal. CVIII, 17 : Persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde mortificare. " Per denuntiationem Abdiae Prophetae, " prophetiam scilicet, " increpatur. " II ad Timoth, IV, 2 : Argue, absecra, increpa in omni patientia et doctrina. " Quod non Dei indignatione, " hoc est, pro Dei indignatione, " sed sua, " propria scilicet, " virtute, " hoc est, fortitudine, " populum, " scilicet Dei, " superatum gloriabatur. " Isa. X, 13 : Dixit enim : In fotrtiudine manus meae feci, et in sapientia mea intellexi : et abstuli terminos populorum, et principes eorum depraedatus sum. " De quo regno, " persequente scilicet Ecclesiam, " olim, " diu ante, " per David in Psalmo CXXXVI, 7, dictum est, " istud scili- cet : " Memorare, Domine, filiorum Edom, " ad ultionem scilicet, " in die Jerusalem, " hoc est, in die laetitiae Jerusalem. Michaeae, VII, 10 : Et adspiciet inimica mea, et operietur confusione.
Et subdit de judicio processuro in
Gentes :
" Nam reliqua a , " praeinductis scilicet, " lectione comprehensa, " Abdiae scilicet, " futurum in Gentes, " hoc est, contra Gentes, " judicium, " hoc est, vindictam, " ob causas, " hoc est propter causas " lectione comprehensas, " in textu scilicet. Joel, III, 2 : Congregabo omnes gentes, et deducam eas in vallem Josaphat : et disceptabo cum eis. " Et regnum Dei, " supple, futuram esse, " in populo Israel significant . " Ultimum enim verbum prophetiae est : Et erit Domino regnum .
" Hebraei hunc. " In hac secunda par- te meritum tangit Prophetae in quatuor : in eleemosyna scilicet, in gloria sepulturae,in honore exaltationis,et in nomine. " Hebraei hunc dicunt esse, " quamvis per Scripturam confirmari non possit, " qui sub rege Samariae Achab, " de quo III Regum, XVIII, " et impiissima Jezabel, " quae fluxus sterquilinii interpretatur, " pavit centum Prophetas, " latitantes scilicet propter persecutionem jezabel, " in specubus. " Hoc ideo creditur, quia III Reg XVIII, 3 et seq., Achab Abdiam misit pro Elia,qui ibidem, V. 13, dixit Eliae : Numquid non indicatum est tibi,domino meo,quid fecerim cum interficeret Jezabel prophetas Domini, quod absconderim de prophetis Domini centum viros, quinquagenos et quinquagenos in speluncis, et paverim eos pane et aqua ? Sed quod idem sit iste Abdias et ille non est probatum. " Qui non curvaverunt genua ante Baal, " hoc est, idola non adoraverunt, " et de septem millibus erant , " quantum ad meritum, " quos Elias arguitur ignorasse. " Cum enim diceret Elias : Derelictus sum ego solus, et opinaretur se solum esse superstitem inter servos Dei, arguens eum, respondit Dominus : Derelinquam mihi in Israel septem millia virorum, quorum genua non sunt incurvata ante Baal. Et idem inducitur in epistola Pauli ad Roman. XI, 4 .
Et subdit de sepulcro :
" Sepulcrum quoque ejus. " Isa. XI, 10 : Erit sepulcrum ejus gloriosum. " Usque hodie, " per successiones scilicet generationum, " cum Mausoleo Elisei Prophetae. " Mausoleum sepulcrum a^dificatum et ornatum est, in quo defuncti praeclara facinora, ac res memoria dignae sunt descripta. Dicitur autem a Mausolo, Cariae rege, cui Artemisia uxor sepul-
XIX
18 crum aedificavit ita egregIIsopcribus,utinter septem orbis miracula numeretur. Attollitur enim in altitudinem viginti quinque
cubitis, et cingitur columnis triginta sex. A quo sepulcro omnia pretiosa sepulcra ex nomine ejus mausolea dicuntur. " Et Baptistae Joannis, " supple, mausoleo,
" in Sebaste, " civitate scilicet Samariae, " venerationi habetur, " sicut dignum est ossibus Sanctorum venerationem impendi. " Quae, " scilicet Sebaste, " olim Samaria dicebatur, " ut dicit Chrysostomus, a quodam Samer qui montem quem possedit, et civitatem quam ibi aedificavit, Samariam vocavit, quae cum metropolis facta esset terrae, ab ipsa tota terra nomen accepit. " Hanc, " scilicet civitatem, " Herodes rex ," qui alienigena in Judaea regnavit, " Antipatris filius, " qui de successoribus Antiochi fuit, " in honore Augusti Caesaris, " sub quo tempore regnavit, " graeco nomine vocavit Augustam . " Augustus enim in graece, latine sonat solemniter stans, vel solemnitatis additio ; propter quod etiam scriptores solemnizati, auctores dicuntur, et Deus auctor boni dicitur potius quam actor, quia solemnis est in boni profusione.
Et subdit de profectu honoris : " Hic igitur qui centum Prophetas paverat, " supple, merito illius eleemosynae et pietatis, " accepit gratiam prophetalem. " I ad Timoth, IV, 8 : Pietas ad omnia utilis est, promissionem habens vitae, quae nunc est, et futurae. Eccli.IV, 1 : Fili, eleemosynam pauperisne defraudes, et oculos tuos ne transuertas a paupere. " Et de duce exercitus, " corporalis scilicet, " fit dux Ecclesiae, " sicut Petrus de piscatore piscium factus est piscator hominum . Psal. LXVII, 28 : Principes Juda duces eorum. Isa. XXXII, 8 : Princeps, quae digna sunt principe, cogitabit, et ipse super duces stabit. " Tunc in Samaria, " quando dux erat Achab , " parvum gregem paverat, " centum scilicet viros tantum, " nunc, " supple, factus dux spiritualis, " in toto orbe Christi pascit Ecclesias, " pabulo scilicet verbi Dei, et mysteriorum. Matth. IV, 4 : Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei6 . Sapient.XVI, 26 :Non nativitatis fructus pascunt homines, sed sermo tuus hos, qui in te crediderint, conservat.
Et subdit de nominis dignitate : " Et sicut Stephanus " corona interpretatur secundum congruentiam sui nominis, " coronam meruit passionis, " primus scilicet et praecipuus. Psal. VIII, 6 : Gloria et honore coronasti eum, Domine, "Sic hic, " Propheta scilicet, " servitutis Dei, " interpretatione scilicet nominis, "cum Paulo Apostolo,)) qui in prima sua epistola ad Romanos, i, 1, scribit : Paulus Jesu Christi servas, " Nomine, " hoc est, nominis interpretatione, " gloriatur. " Pythagoras enim vult, quod nomen qualitatem indicet personae.
Et subdit renuntiationem : " Quia Abdias servus Domini in nostro, " hoc est, in latino " sonat eloquio. "