7. In Nativitate DN.

1. Candor surgens ut aurora
Solvit chaos pulsa mora
Noctis de caligine,

2 a. Geniturae novo jure
Non de viro feta miro
Deum parit ordine.

2 b. Lex naturae matris purae
Causam nescit nec marcescit
Feta flos in virgine.

3 a. Matris risus te signavit
Matrem ducis, qui salvavit
Luto fessum et oppressum
In Aegypto populum.

3 b. Arca dudum quod servavit,
Manna profers, in quo David
Gaudet ludens, ludus prudens
In te laudat parvulum.

4 a. Illa mitis Moabitis

Ruth quaerebat, quod latebat
Tunc Noemi gaudium.

4 b. Bethlemitis botrus vitis

Jam non latet, quod non patet
Spes ulla per alium.

5 a. Veri lectus Salomonis
Contra regem Aquilonis
Parvum fovit, qui removit
Grave jugum oneris.

5 b. Quid sit vide rationis,
Quod conflictus Gedeonis
Non salvaret, si non daret
virtutem ros velleris.

6 a. Quam amoenus ager plenus
Madet rore, quem ab ore
Gabrielis suscipit;

6 b. Cujus fructus fit conductus,
Per quem fretus exsul vetus
Stolam primam recipit.

7 a. Audi, filia,

Pulchra facie,

7 b. Fer praesidia,
Plena gratiae.

8 a. Te placata vivet reus,

Quod vis, praestat homo Deus,
Qui mamillas captans illas
Tuo fiebat gremio.

8 b. Quem lactasti tuum pridem,
Non est alter, regnat idem,
Honor matris, splendor patris
In coelorum solio.