292. De ss. Victorino et Floriano.

la. Eja laete jam cantemus
Et ad mentem revocemus
Martyrum certamina.

1b. Victorinus fide plenus
Tormentorum vicit genus
Dei per juvamina.

2 a. Orbatus hic parentibus

Relictis cunctis entibus

Clam desertum Iniit,

2b. Quod Satan mox percipiens.

Puellae formam Induens

Dulciter hunc adiit.

3 a. Cum quo sanctus heu peccavit,
Mira poena castigavit
Carnis petulantiam;

3 b. Post a plebe postulatur
Et sic praesul consecratur
Vitans arrogantiam.

4 a. Hinc tyranno praesentatur,
Jubet is, ut suspendatur
Lacum super putridum

4b. Erectis sursum pedibus,
Unitur coeli sedibus
Sertum ferens floridum.

5 a. Carus Deo Florianus,
Toto corde fide sanus,
Sese sponte obtulit:

5 b. Fuste nempe tormentatur,
Diris ferris laceratur
Et constanter pertulit.

6 a. Super pontem collocatur,
Collo lapis alligatur
Ejus et submergitur ;

6 b. In moerorem vergit risus,
Cum tortorum crepunt visus,
Rumor late spargitur.

7 a. Corpus en beati talis
Aquila defendit alis
A feris et avibus,

7 b. Laudat Deum nunc In caelis
Miles prudens et fidelis
Canticis suavibus.

8 a. Victorine, Floriane,
Ne hic laboremus vane,
Vos oramus supplices,

8 b. Et ut nobis cum beatis
De thesauro majestatis
Dentur dotes duplices.