273. De sancto Regulo.

la. Laudes tui praesulis
Altisonis modulis

Pange, chorus, Inclita;

1b. Recolamus pariter
Recolenda jugiter
Tanti patris merita.

2 a. Hic est Ille Regulus,
Cui dedit discipulus
Fidei primordia;

2 b. Qui dilectus amplius
Divina fecundius
Est perfusus gratia.

3 a. Romam, caput urbium,
Quaerens Dionysium
A Mycenis venerat,

3 b. Cum quo vel cum ceteris
Sociis Itineris

Arelaten properat.

4 a. Ubi pastor residens
Signum vidit evidens
De sanctorum gloria,

4b. Quemque suo nomine
Monstrant colla sanguine
Columbarum varia.

5 a. Subrogato praesuli
Curam tradit populi,
Ut sequatur praevia
Sanctorum vestigia,

5 b. Habens desiderium
Horum per martyrium
Mercari consortia
In coelesti curia.

6 a. Virga fregit
Et redegit
In favillam
Juxta villam

Lauram gentis Idola,

6 b. Sic per eum
Est ad Deum
Mox conversa
Universa

Patriae gens Incola.

7 a. In asellum sancti viri,
Qua subintret, quaerit diri
Daemonis astutia,

7 b. Sed malignum mox fugavit
Crucis signum, quo signavit
Pede terram bestia.

8 a. Fores clausae reserantur
Et captivi liberantur
De carceris angustia
Ad praesulis Imperia.

8 b. Fons e terra salit vivus,
Cujus large fluens rivus,
Grata ministrat pocula
Duratura per saecula.

9a. Ora ranis claudit sanctus,
Uni tamen data cantus
Est soliti licentia
Ob facti testimonia.

9 b. Locum sanctae sepulturae
Ferae petunt et securae
Cum populi frequentia
Veniunt ad solemnia.

10a. Pie pastor, summum regem
Erga tuum placa gregem
Et hunc chorum
Famulorum

Duc ad vitae pascua.

10 b. Offer Illi pia vota,

Mente fiunt quae devota,
Ut te duce
Tecum luce

Fruamur perpetua.

11. Amen dicant omnia.