180. De sancto Gotthardo.

la. Jubar lucis inoffensae
Sidus spargit Altahense.
Fugans umbram noctis densae
Claritatis radio:

1b. Lumen hoc plebs sequi debet
Bavarorum, quod non hebet,
Sed ad coelos iter praebet
Ex hoc mundi stadio.

2 a. Ab hac gente ducens ortum
Godehardus iter tortum
Declinavit, coeli portum
Quaerens ab infantia;

2 b. Demum litteris imbutus,
Novum hominem indutus,
Christi vias est secutus
Vigili constantia.

3 a. Sumpsit post praeposituram
Benedicti vestem duram,
Sub qua quatuor in curam
Abbatias recipit;

3b. Cathedra mox nolens fungi,
Somno per Mariam ungi
Sese cernit et injungi
Onus, quod rex praecipit.

4 a. Factus praesul templum fulsit,
Mire daemones evulsit
Perjuranti nec indulsit,
Dum fraus morte patuit:

4b. Morituram moriturus
Abatissam praesul purus
Dum praedixit, ordo durus
Mortis hunc non latuit.

5 a. Quam sit certus hic propheta,
In decano vitae meta
Demonstravit sic impleta,
Ut pater praedixerat.

5 b. Voto pectoris anheli
Patriam quaesivit caeli,
Quam Brunone cum fideli
Petit, ut praefixerat.

6 a. Ascendenti coa-scendens
Tu tuere nos defendens,
Tuae super nos extendens
Pietatis dexteram ;

6 b. Bavarorum flos insignis,
Tu nos precibus benignis
Junge coelo Deo dignis,
Non ut gentem exteram.

7 a. Ne sit pes in cursu tardus,
Nostra pretiosa nardus,
Post se trahat Godehardus
Prece nos ad aethera.

7 b. In odore nos suorum
Currere det unguentorum,
Ubi viget aeternorum
Novitas post vetera.