168. De sancto Fiacrio.

la. Lucernae novae specula
Illustratur Hibernia,
Corruscat Meldis insula
Tantae lucis praesentia.

1b. IIIa misit Fiacriuro,

Haec missum habet radium,
Habent commune gaudium,
Haec patrem, illa filium.

2 a. Ad vitam solitariam
Suspirans exit patriam,
Faronem Meldis reperit,
Cui suum votum aperit.

2 b. Hunc loco solitario
Locat in solo proprio,
Sic fit Johanni similis
Cultor deserti sterilis.

3 a. Dum locum signant baculo,
Novo nemus miraculo
Tamquam caesum dejicitur,
Humo non fossa cingitur

3 b. Sic viri sancti meritum
Loci dilatat ambitum,
Res innotescit feminae,
Accusat dum de crimine.

4 a. Damnat opus malefici,
Diffamat artem magici,
Praesentandus hic praesidi
Lassus insedit lapidi.

4 b. Lapis cedit nec caeditur,
Petrae sedes insculpitur,
O feminae nequitia,
Petrae major duritia.

5 a. Orat, ne loci limina
Immunis intret femina;

5 b. Haec est causa, cur feminae
Arcentur ejus limine.

6 a. Hic miseris refugium,
Infirmis refrigerium,
Peregrinis hospitium,
Spes lapsis, moestis gaudium.

6b. Vitam artat jejunio,
Somno brevi, cilicio,
Se dum occultat latebris,
Mundo fit magis celebris.

7 a. Virtutum fulget titulis,
Medetur caecis oculis,
Polypo, fico, calculis,
Febribus, morbis singulis.

7 b. Fidentem in Fiacrio
Nulla laedit corruptio,
Pia cujus devotio
Purgat ab omni vitio.