166. De sancto Francisco.

la. Exsulta, Sion filia,
Laudans inscrutabilia
In Francisco consilia,
Divina, mirabilia.

1b. Qui mirus hic ingrediens,
Mirificus progrediens,
Securus hinc egrediens,
Sanctus sanctos aggrediens.

2 a. Laudemus hunc laudabilem.
Miremur admirabilem,
Sequamur imitabilem,
Precemur venerabilem.

2b. In quo patris potentia
Prolisque sapientia,
Paiacliti clementia
Lucet in eminentia.

3 a. Haec signorum magnitudo,
Prophetiae altitudo,
Claritatis latitudo
Probant efficacia.

3 b. Nam huic parent elementa,
Coeli patent sacramenta,
Pietati mens intenta
Cuinmulata gratia.

4 a. Morbi varii curati
Caecique illuminati,
Mortui resuscitati
Dant his testimonia:

4b. Bruta suum mutant ritum,
Aves verbo dant auditum,
Solvit vinctis compeditum
Ejus sanctimonia.

5a. Sed quid signa desideras,
Cur sanctum non consideras,
Signatas qui fert litteras
Bulla summi pontificis?

5 b. Quam Seraph tulit coelitus,
Excepit vir angelicus
Impressam carni coelitus
Manu summi artificis.

6 a. Miles prius incredulus
Palpans fit testis patulus,
Papam cruoris rivulus
Scaturiens certificat.

6b. Cesset ergo dubietas
Et aemula impietas,
Nam testium nimietas
Haec omnia ratificat.

7 a. O Francisce, pater pie,
Cui luxit nox pro die,
Sis lucerna nostrae viae
Nunc et mortis articulo.

7 b. Sis protector filiorum,
Informator quoque morum,
Intercessor peccatorum,
Tutor ab hostis spiculo.

8 a. Qui solaris ut adspectus
Igneo in curru vectus
Gazae fratrum es invectus
Caritatis aestibus,

8b. Fac nos tecum inflammari,
Moribus te immitari,
Ut tibi consociari

Possimus in coelestibus.