220. De sancto Leonhardo.

1 a. Exsultet vox sonora.

Ib. Gaudeat mens devota.

2 a. Exsultantes jubilemus
Leonhardi merita,

2b. Qui mundana sprevit prorsus
ambiens coelestia.

3 a. Malens Christo famulari
pauper in ecclesia.

3b. Quam in hujus mundi regum
dives esse curia.

4 a. Ergo linquens Galliam

4b. Intrans Aquitaniam

5 a. Consolatur regem flentem
virtute divina,

5 b. Reddens sibi natam prolem
cum sana regina.

6a. At Leonhardo
contulit almo
Divina gratia,

6 b. Solvere captos
diraque ferri
Frangere vincula.

7 a. Hic Mariae, summi regis
matris, ad memoriam

7 b. Suis digne stabilivit
manibus basilicam.

8a. Per occultae terrae venas
undam de vizenna

8 b. In puteum consurgere
fecit prece digna.

9 a. Leonhardus, quoad vixit,
tonantis mandata

9 b. Custodivit atque fulsit
signis et doctrina.

10 a. O beate Leonharde,

magna sunt tua merita

10 b. Tu captivos fac solutos.

qui te vocant mente tota

11a. Fuga morbos, pelle famem
de Christi ecclesia,

11b. Hostes tere, pacem prece
tribue continua

12. Et fac nos tecum gaudere
In coelesti curia.