165. De sancto Firmino.

la. Triumphanti cruore proprio
Tuo, Sion, applaude filio,
Ab hoc tandem carnis exsilio
Respiranti.

1b. Felix dies, felix martyrium,
Quo paratur currentibraviura,
Fesso quies et regni solium
Exsulanti.

2 a. Vir illustris, Hispanus genere,
Fide firmus, potens in opere,
Speciali virtutum munere
Sublimatus,

2 b. Pastorali fungens officio,
Miro gregi providet studio,
Sacro Deum non mimis otio
Contemplatus.

3 a. Urbs Agensis per hunc credit,
Sed et ipsa sancto cedit
Belvaci perfidia;

3 b. Ubi tamen post certamen
Poenae probat hunc examen
Et agunt supplicia.

4 a. Sed exstincto mox tortore

Vir beatus a squalore

Liberatur carceris

4b. Et assertor veritatis

Gratis data donat gratis,
Vitae forma ceteris.

5 a. Mens devota
Deo vota

Prodit, tamen per immota
Caritatis studia

5 b. Clamat foris
Vis amoris

Et, quod celat os actoris,
Pandit famae gratia.

6 a. Suam tandem Ambianis
Profanatam Deum fanis
Firminus ingreditur,

6 b. Hic leprosis munda cutis,
Caecis lumen, sermo mutis
Ejus ope redditur.

7 a. Sic per eum seminatur,
Unde Deo referatur
Sanctae messis copia,

7 b. Nam diversi sexus, aevi
Baptizantur mora brevi
Tria fere milia.

8 a. Ubi nece pretiosa
Cum cruoris sui rosa
Migravit a saeculo

8b. Et ad decus sepulturae
Delibuto myrrha, thure
Quievit in tumulo.

9 a. Quem cum dignis
Christus signis
Declaravit,
Dum monstravit
Locum solis radio,

9b. Cum naturae
Fracto jure
Bruma risit
Et emisit

Rosam junctam lilio.

10 a. Ave, martyr venerande,
Vitae nobis viam pande,
Duc rogantes ad optandae
Visionis gaudia;

10 b. Ut ab hoste liberati
Resignemur claritati
Et perenne trinitati
Cantemus Alleluja.