235. De sancto Martiali.

la. Veneranda veneretur
Celebrisque celebretur
Haec tanta solemnitas,

1b. Ex ardore caritatis
Hac die jucunditatis
Sit cunctis jucunditas.

2 a. Diem istam mors natalis
Apostoli Martialis
Dignam fecit gaudio,

2 b. Morienti vita datur,
Qui vivens moriebatur
Carnis desiderio.

3 a. O quam felix sanctus iste,
Qui te vidit, Jesu Christe,

Et Deum et hominem,
Puer dono praeventus gra-

tiae
Et parentum simul et pa-
triae
Reliquit dulcedinem.

3 b. Christi vidit passionem,
Illi post ascensionem

Datus est paraclitus;
Romam venit cum Petro prae-

dicans,
Sanctum Christi nomen mag-
nificans,
Hoc solo solicitus.

4 a. Huc egressus repedavit
Sociumque suscitavit
In Petri bacterio,

4b. Aquitaniam ingressus
Tullo praedicavit fessus
Ex viae dispendio.

5 a. Sic Arnulphi curans natam
A daemonio vexatam
Sanam patri reddidit,

5 b. Hujus et oratio
Principis in filio
Mortis jura perdidit.

6 a. Hinc veniens Agedunum,
Tres personas Deum unum
Praedieabat gentibus,

6 b. Tres non tria dicens esse,
Ut sic credant, est necesse
Salvari volentibus.

7 a. Hic ministris idolorum
Non compensator malorum
Lumina restituit,

7 b. Quod a paralitico
Accepit muniiieo,
Egenis distribuit.

8 a. Plures illic baptizavit,
Missus tandem festinavit
Ad urbem Lemovicum,

8b. A Susanna hospitatus
Ejus prece non ingratus
Curavit phreneticum.

9 a. Huic in carcerem detruso
Et cum sociis incluso
Lucis luxit radius,

9b. Sacerdotes fulnunatos
Christo vitaeque renatos
Reddidit propitius.

10 a. Fonte sacro renovantur
Omnes simul et mundantur
Et deorum exsecrantur
Prorsus idolatriam ;

10 b. A gentilium errore
Christo nexu firmiore
Valentem vitae valore
Conjunxit Valeriam.

11a. Morte digna morientem
Ad inferos descendentem
Dux iste ducis clientem
Ad superos collocat;

11b. Hinc convertit ipsum ducem,
Pium modo, prius trucem,
Et ad Christum veram lucem
De tenebris evocat.

12 a. Et nec minus signum fecit
Quando malignos ejecit
Spiritus a flumine,

12 b. A daemone suffocatum
Arcadium rursus natum
Vitae ditat lumine.

13 a. Sic vir mirae sanctitatis
Datus est humilitatis
Exemplar et titulus.

13 b. Coelos non ingredietur,
Quisquis non efficietur
Sicut iste parvulus.

14 a. Iste legis nostrae murus
Ad patriam progressuros
Et coronam adepturus,
Quo fuerat moriturus,
Scire diem meruit.

14b. Pastor bone, redemptorem
Nostrum redde proniorem,
Ut coelorum nobis forem
Aperiat, qui pastorem
Te nobis praeposuit:

15. Qui dulcem precum odorem,
Qui gemitum et clamorem
Pauperum non renuit.