246. De sancto Martino.

la. Regem regum collaudemus,
Cujus regis recensemus
Militis solemnia ;

1b. Est rex regum, rex divinus,

Ejus miles est Martinus

Militans In glozia.

2 a. Hic In mundo militavit,
Sed a mundo transmigravit
Ad coeli palatia,

2 b. Ut se Christo praesentaret
Et sub eo militaret
In coelesti curia.

3 a. Duplex honor, duplex status
Fuit Illi praesulatus
Simul et militia:

3 b. Vivo corde, mundo victu
Fuit miles In conflictu,
Praesul In ecclesia.

4a. Inter sordes mundi situs
Nulla tamen Irretitus
Fuit Immunditia,

4 b. Sed se mundum custodivit
Et In mundo se munivit
Contra mundi vitia.

5 a. Fide firma loricatus,
Spe coronae galeatus,
Caritate praevia

5 b. Motus carnis debellavit
Et omnino conculcavit
Luxum cum superbia.

6 a. Hic de jure meritorum
Non unius sed multorum
Vivit In laetitia,

6 b. Dato nobis exemplari
Nos cum turba militari
Invitat ad praemia.

7 a. O quam summae pietatis
Et quam mirae caritatis,
Qui cum manu largitatis
Erogabat omnia ;

7 b. Pauper, nudus adest testis,
Immo Christus rex coelestis,
Quem Martinus parte vestis
Palliavit media.

8 a. O quam firmum se probavit,
Qui non mori formidavit
Nec vivere recusavit
Promptus ad obsequia:

8 b. Felix morte, felix vita,
Vita felix fuit Ita,
Quod, dum vixit, Inaudita
Fecit mirabilia.

9 a. Artus febre fatiscentes,
Moribundi et languentes
Sunt saluti
Restituti

Per ejus suffragia.

9 b. Tres defuncti suscitati
Et ad vitam revocati
Nos excitant
Et Invitant

Ad credendum talia.

10 a. O Martine, praesul bone,
Pastor noster et patrone,
Ora pro hac concione,
Ut In coeli regione
Tecum sit In gloria.

10 b. Praesens, Christe, creatura
Te deposcit mente pura,
Ut, dum vivit, sit secura
Et post mortem des futura
Perfrui laetitia.