222. De sancto Leopoldo.

la. Regem regum veneremur,
Scriptum cujus habet femur:
Dominus dominantium,

1b. Rumpens hostis potestatem ,
Quam tenebat ursurpatam
Contra coetum peccantium,

2 a. Irritantis, quantum potest,
Ad peccandum, sed id prodest,
Firmiter resistentibus.

2 b. Redit saepe variatus
Et recedit confutatus
A vere poenitentibus.

3 a. Curam gerit infinnorum

Versus hostem rex coelorum,
Ne venena peccatorum
Infundat ad lubitum.

3 b. Petenti mox dat vigorem
Caritatis stillans rorem,
Qui virtutis per odorem
Virus vincit bibitum.

4 a. Rapax lupus dum conatur
Ovem jugulare, datur
Fides recta, qua fugatur
Duri cordis caecitas.

4b. Bibit Jesus de torrente
Passionis peringente,
Qua spem firmam sumit mente
Timida mortalitas.

5 a. Liber hostis pravitate
Leopoldus marchio
Fide, spe cum caritate
Resistebat impio.

5 b. Umbram fugit mundanorum
Carnem servans domitam,
Christi currens mandatorum
Diligenter semitam.

6 a. Sumpsit felix et in terra
Prolem venustissimam,
Pace fruens sine guerra
Formam gessit optimam.

6b. Major natu nec in tantis
Tumescebat prosperis,
Nec fortis instar gigantis
Frangebatur asperis

7a. Festinabat ad superna

Multis stipatus meritis,
Nec affectus creaturae
Baronem impediverat.

7 b. Libens liquit Christi verna
Cumpompismundum solitis,
Cum jam mentis visu purae
Trinum et unum viderat.

8 a. Cibum coeli manducantes
Plebem secutus credulam
Eriguntur curvi, vadunt,
Membra pridem immitia.

ob. Tasiam inhabitantes,

Distantem maris insulam,
Leopoldi vix evadunt
Miranda beneficia.

9 a. Est id verum nec occultum,
Bonos praemiari multum,
Ire malum nec inuitum
Propter stultum mundi cultum.

9 b. Ob tanti precatum viri
Humiles cernuntur miri,
Superbi manent deliri,
Quis verum nequit audiri.

10 a. Licet justi nunc quassentur
Et iniqui prosperentur,
Justis salvis hi plectentur,
Coram cunctis confundentur.

10b. Vivet insons apud Deum,
Quia credidit in eum,
Mala cum vexabunt reum
Vitae perdentem trophaeum.

11. O Maria, mater pia,
Nobis via sis, o dia.
Coeli ad palatia
Leopoldi gratia.