54. De Compassione BMV.

1, Salve Maria,
Christi parens
intacta, gladio
doloris intus transfixa

2 a. Quem Simeon quondam
corde praesago
cecinit futurum
tibi, qui tenuit gaudens
dulcem filium
suis in ulnis.

2 b. Tuque in cubili
pectoris casti
verba haec servabas,
intus tamen raminabas
valde pudenter,
virgo beata.

3 a. At ubi natum

Herodes statuit tuum
trucidare, petisti
Aegyptum passura
triste exsilium.

3 b. Nec brevi mora

fovit te tellus hospita
non oblitam indigna
tyranni odia
quaerentis filium.

4 a. Post tui tandem
ex Aegypto reditum
amissum triduo
quaesisti natum
lacrimis faciem rigans
speciosam.

4b. Augentur post haec,
o mater, angustiae,
ubi persequuntur
agnum Judaei,
sanguinem ejus ut lupi
sitientes.

5 a. Hinc dum tristis
oravit ad patrem,
discipuli

dolis est traditus,
vincitur idem,
quem es enixa
propitiationis agnus
regnans cum patre
aeternaliter,
pro nobis immolandos
in ara crucis poenaliter

5 b. Hinc captus heu
ut latro ducitur,
blasphematur
atque conspuitur,
suffert alapas
atque flagella,

spinas clavos et crucem flensque
vidisti mortem
diram filii;
ora, virgo, illius
nos sacro sanguine ablui.

6 a. Fac tecum quoque
vulnera Jesu
moesti speculemur,
fleamus plangamusque semper,
tanti memoriam
beneficii pectoris
in secreto
contineamus.

6 b. Fac nos, petimus,
hoc obtinere,
quod genitor bonus,
quod natus intendebat pius,
et quod mater sancta
humano generi lapso
stans sub cruce
supplex optabas.

7 a. Audi nos

propter vulnera
dulcis nati, Maria.

7b. Salva nos,

Jesu, pro quibus
supplicat mater pia.

8 a. Da crucis esse socios,
quos mundi fallens
vanitas effecit
impios.

8b. Ut in aeterna gloria
tibi victori
mortis conregnemus
Domino.

9. Quem pater ante
saecula genuit,
quem virgo prorsus
inviolata

mortali circumamictum carne
in orbem istum duxit.