227. De sancta Margareta.

la. Psallat chorus puellaris,
Quia dies est natalis
Margarethae virginis,

1b. In odore unguentorum
Ejus canat ante thorum
Dulce melos carminis.

2 a. Haec de gentilibus
Processit natalibus
Velut rosa speciosa,
Quae de spina nascitur.

2 b. Cujus ad honorem
Suum signat decorem
Lux jocosa, pretiosa
Stella, quae progreditur.

3 a. Quam cernens Olybrius
Amore mox ebrius
Deos jubet colere
Christumque relinquere.

3 b. Illa coepit spernere
Praefectum et dicere,
Deos nolo colere
Nec Christum relinquere.

4 a. His praefeetus provocatus
Et furore inflammatus
Praecepit tenellae
Corpus torqueri puellae.

4 b. Sed nec in tanto dolore
Christi valet ab amore
Virgo separari,
Sibi prompta immolari.

5 a. Tunc jubetur ustulari,
Lampadibus accremari,
Demum carcer praeparatur,
In quo virgo reservatur.

5 b. In quo draco temficus,
Varius et flammificus,
Hanc in ventrem deglutivit
Sed cruce vincens exivit.

6 a. Plenum aqua vas portatur,
In quo virgo colligatur,
Quae a Christo visitatur
Et a poena relaxatur

7 a. Dehinc virgo generosa
Gladio necatur,
Ab angelis gloriosa
Jam sede locatur.

6 b. Haec videntes multi credunt
Et ad fidem Christi cedunt,
Truces tortores accedunt,
Ense saevo cunctos caertunt.
7 b. Ergo cum laetitia

Colentes praesentia
Margarethae solemnia
Decantemus Alleluja.