IN LIBRUM SECUNDUM SENTENTIARUM
Contra istam (b) opinionem arguo sic: Primo, nihil est idem realiter A, sine quo A esse,
(lamento, ab eo tamen distingui formaliter, et probat utrumque membrum.
Ad argumenta (a) principalia hujus quaestionis.
Hic dicitur (a) quod in existentia actuali Angeli est successio formaliter.
QUAESTIO IV. Virum operatio Angeli mensuretur oevo ?
QUAESTIO V. Utrum Angelus sit in loco ?
In ista (a) quaestione Damascenus, lib .2. cap.
QUAESTIO X. Utrum Angelus possit movere se
QUAESTIO Xl. Utrum Angelus possit moveri in instanti
Hic concordant (a) aliqui in ista negativa, quod Angeli non habent distinctam notitiam naturaliter.
Ad argumenta (a) secundae quaestionis.
q. 11. in Gen. Athan. Chrys. Theophyl. in c. 8. ad Hebr.
Ad argumenta quaestionum per ordinem.
QUAESTIO I. Utrum peccatum pauit esse a Deo ?
Respondeo, (a) primo dicendum est de bonitate naturali. Secundo de bonitate morali.
Contra est Hieronymus super Ezech. Idem etiam dicit Augustinus 2. de Trin. c. c. illo : Modi autem,
QUAESTIO II. Utrum peccatum possit esse in sermone ?
Contra,in Psalm. Reddet unicuique juxta opera sua. Et Apoc Opera enim illorum sequuntur eos.
(a) Ad inquirendum de istis viis supponenda sunt sex propositiones probabiles.
Prima, merentes usque ad nunc praemiationis, in illo nunc praemiati sunt, et hoc patet per exemplum. Pono enim quod status meriti sit per totam diem usque ad ultimum instans illius diei, sic quod ultimum instans non pertineat ad statura meriti sive viae, sed tantum ad statum praemii. Hoc posito, sequitur quod merentes sive perseverantes usque ad ultimum instans praemii, in illo ultimo instanti non possunt ponere obicem, sive non possunt peccare, quia da oppositum, si in ultimo instanti possunt peccare, ergo tantum sunt in via cum status meriti vel demeriti sit tantum status viae, et sic ultimum instans, quod est instans praemii, sive termini, esset instans viae, quod est impossibile Et ex hoc improbatur opinio Thomae quod non possunt poni tantum duae morae,eo modo quo ponuntur a S. Thoma.
(b) Secunda propositio est, quod meritum praecessit duratione praemium, quae probatur ex probatione praecedentis quaestionis, quia voluntas non simul vult mutabiliter et immutabiliter, ut ibi exposui.
(c) Ex hoc improbatur prima via ponendi tres moras. Dicit enim illa via, quae est Magistri, quod in tertia mora, quae est mora praemii, boni fuerunt in gratia et in praemio ; sed hoc non potest stare, nam si gratia requiritur ad meritum, et meritum praecedit duratione praemium, ergo in illa tertia mora, quae est mora praemii, non meruerunt, cum meritum praecedat duratione praemium. Reliqua patent.