Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale642
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale644
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale646
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale648
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale650
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale652
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale654
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale656
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale658
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale660
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale662
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale664
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale666
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale668
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale670
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale672
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale674
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale676
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale678
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale680
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale682
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale684
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale686
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale688
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale690
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale692
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale694
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale696
quaestiones sociales, oeconomicas, politicas, culturales et religiosas quas
omnibus Nationibus totius orbis. Quid sibi vult vocabulum «dignum» operi
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale700
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale702
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale704
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale706
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale708
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale710
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale712
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale714
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale716
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale718
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale720
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale722
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale724
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale726
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale728
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale730
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale732
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale734
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale736
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale738
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale740
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale742
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale744
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale746
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale748
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale750
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale754
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale756
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale642
paravit Deus. In Christo caritas in veritate Vultus fit eius Personae, vocatio fit
nobis ad nostros fratres in veritate eius propositi diligendos. Etenim Ipse Ve-
ritas est (cfr Io 14, 6).
2. Caritas praecipua est Ecclesiae socialis doctrinae semita. Omnis quidem
responsalitas officiumque, quae ex hac doctrina oriuntur, ex caritate depromun-
tur, quae, Iesu Doctore, cunctam Legem complectitur (cfr Mt 22, 36-40). Pon-
dus personali necessitudini cum Deo proximoque eadem praebet: non modo est
principium parvarum necessitudinum, videlicet amicorum, familiae, parvorum
coetuum, verum etiam grandium necessitudinum, scilicet socialium necessitu-
dinum, oeconomicarum, politicarum. Ecclesiae - Evangelio institutae - caritas
totum quiddam est, quia, ut docet sanctus Ioannes (cfr Io 4, 8.16) atque quem-
admodum Nostris in primis Litteris encyclicis demonstravimus, «Deus caritas
est »: ex Dei caritate omnia oriuntur, per eam omnia informantur, ad eam omnia
diriguntur. Caritas summum est donum, quod Deus hominibus destinavit, eius
est repromissio nostraque spes.
Plane conscii sumus a proposito declinasse itemque amisisse sensum carita-
tem, idcirco periculum adiisse ne perperam intellegeretur, de cotidiana ethice
agenda vita exterminaretur, atque, utut est, ne recte adhiberetur. In sociali,
iuridiciali, culturali, politico, oeconomico ambitu, scilicet in rationibus illis in id
periculum magis inclinantibus, facile eiusdem declaratur inanitas ad morales
responsalitates intellegendas dirigendasque. Quapropter caritas cum veritate
est coniungenda non modo secundum rationem quam sanctus Paulus demons-
travit, id est « veritas in caritate » (Eph 4, 15), verum etiam secundum rationem
inversam complentemque, id est « caritas in veritate ». Veritas conquirenda, in-
venienda faciendaque in caritatis « oeconomia » est, at caritas e converso sub
veritatis lumine est intellegenda, aestimanda et agenda. Hoc modo non solum
caritati occurrimus, quae veritate illuminatur, sed veritati accipiendae subve-
nimus, eiusdem vim demonstrantes confirmandi atque in cotidiana sociali vita
suadendi. Quod hodie haud parvi ponderis est, in ambitu quidem sociali cultu-
ralique, ubi veritas relativa fit, qui de ea non curat eandemque fastidit.
3. Eo quod cum veritate caritas nectitur, veluti germanae humanitatis
manifestatio atque inter hominum necessitudines, etiam quod ad publicam
vitam attinet, tamquam summi ponderis pars agnoscitur ea. In veritate tantum
splendet caritas et de ipsa authentice vivitur. Veritas lux est, quae sensum
vimque caritati tribuit. Lux haec est rationis et eadem opera fidei, per quam
ad veritatem naturalem supernaturalemque caritatis pervenit intellectus: eius-