Acta Benedicti Pp. XVI 663

Non tantum condicio paupertatis adhuc affert in multis regionibus altum

gradum infantium mortalitatis, sed in variis terrarum partibus ad rem dedu-

cuntur usus demographicae moderationis ex parte publicarum auctoritatum,

quae saepe pervulgant anticonceptionem atque abortum quoque imponere non

dubitant. Apud Nationes oeconomice magis progressas legislationes adversus

vitam longe diffunduntur, et huiusmodi mores ac praxim condicioni subiciunt,

conferentes ad antinatalem ideologiam diffundendam, quam crebro transmitte-

re curant aliis Civitatibus proinde quasi esset processus culturalis.

Quaedam insuper Institutiones non gubernativae actuose operantur pro

diffusione abortus et aliquando operam dant ut Nationes egenae utantur steri-

lizatione, in mulieribus quoque huius rei inconsciis. Datur praeterea comproba-

ta suspicio, quod interdum ipsa progressionis subsidia socientur cum formis

politicis sanitariis, quae in re vim implicant obligandi severam natalium mode-

rationem. Formidolosae sunt quoque sive leges quae praevident euthanasiam

sive instantiae motuum nationalium et internationalium, qui iuridicam vindi-

cant eius approbationem.

Accessus ad vitam constituit centrum verae progressionis. Cum societas quae-

dam iter aperit ad negationem et suppressionem vitae, eo pervenit ut ducatur

ad non inveniendas rationes nec vigorem necessarium ad operandum in veram

hominis utilitatem. Si amittitur personalis et socialis sensus novam vitam

admittendi, aliae etiam formae admissionis ad vitam socialem idoneae exares-

cunt.67 Admissio vitae morales roborat vires et dat facultatem mutuum adiu-

torium tradendi. Si populi divites vitam tuendam curant, facilius intellegere

valent necessitates populorum egentium, impedire ne adhibeantur ingentes

nummariae et intellectuales opes, destinatae ad explenda desideria proprii tan-

tum commodi apud proprios cives, necnon promovere econtra actiones morali-

ter virtuosas, sano solidalique proventui prospicientes, secundum observantiam

fundamentalis iuris omnium populorum et hominum ad vitam.

29. Alius quidem modus attinet ad vitam hodiernam, qui artissime necti-

tur cum progressu: negatio scilicet iuris ad libertatem religiosam. Loqui volumus

non tantum de controversiis ac contentionibus quae adhuc in terrarum orbe

geruntur religiosas ob rationes, quamquam interdum ratio religiosa nonnisi est

simulatio quaedam rationum alterius indolis, sicut sitis dominatus et divitia-

rum. Reapse, hodie saepe occisiones patrantur sacro Dei nomine, uti pluries ac

propalam a Decessore Nostro Ioanne Paulo II et a Nobismet Ipsis edictum est

67 Cfr Benedictus XVI, Nuntius diei mundialis Pacis 2007, 5: Insegnamenti II, 2 (2006), 778.