Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale706

promoventur, quae putat se cuncta mysteria detegisse, quandoquidem vitae

radix iam attingitur. Technicae artis absolutismus suam hic summam manifes-

tationem reperit. In hoc culturae genere ad solam technicam facultatem obti-

nendam conscientia vocatur. Imminui tamen non possunt rerum prospectus,

qui hominis futurum aevum acriter afficient necnon nova efficacia instrumenta,

quae «mortis culturae » praesto sunt. Abortus latae, funestae quidem interne-

cioni addi proximos in annos potest, quod iam furtim in ipso germine adest,

praestituta eugenetica natorum temperatio. Ex adverso capit incrementum

mens euthanasica, quae est non minus iniusta quam vitae dominandae ostenta-

tio, quae ad certas quasdam condiciones actu digna non consideratur. Propter

has opinationes quaedam reperiuntur culturae, quae hominis dignitatem dene-

gant. Hae autem res humanae vitae materialia mechanicisticaque iudicia au-

gent. Quis negativos effectus huiusmodi de progressu mentis metiri poterit?

Quomodo de humanarum condicionum abiectarum neglegentia mirari possu-

mus, si indifferens animus vel mores nostros designat, quod ad humanum atque

inhumanum attinet? Admirationem movet inconsulta selectio illarum rerum

quae hodierna aetate quae observentur dignae proponuntur. Statim minoribus

rebus qui offenduntur, iidem incredibiles iniquitates multi tolerare videntur.

Dum autem orbis terrarum pauperes ad ianuam adhuc pultant divitum, peri-

culum est ne locuples mundus animadvertat pultatam ianuam, conscientia iam

humanum non percipiente. Hominem Deus homini detegit; ratio fidesque socia-

tam operam conferunt ei bonum demonstrantes, dummodo illud ipse videre velit;

naturalis lex, in qua creatrix Ratio splendet, hominis magnitudinem ostendit,

verum etiam eius miseriam, cum ipse moralem dignitatem vocantem neglegit.

76. In horum temporum technicisticis mentibus inclinatio illa reperitur

quaestiones interiorisque vitae motus per psychologicam rationem consideran-

di, usque ad neurologicam quandam deminutionem. Intima sic hominis pars

exinanitur atque ontologicae animae humanae soliditatis conscientia, una cum

altitudinibus, quas Sancti animadverterunt, gradatim amittitur. Provectus

etiam quaestio cum nostra de hominis anima opinatione arte nectitur, eo quod

nostrum « ego » ad psychen crebro reducitur et animae salus cum emotionis bono

miscetur. Quae remissiones in haud intellecta spiritali vita penitus consistunt

atque efficiunt ne agnoscatur hominis populorumque progressum e contrario

solutis ex quaestionibus pendere spiritalis naturae. Profectus, praeter materia-

lem, spiritalem progressionem complecti debet, quia homo est « corpore et anima

unus »,156 ex Dei creatoris amore ortus, ad vitam aeternam destinatur. Homo

adulescit cum crescit in spiritu, cum eius anima se ipsa novit veritatesque quas