Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale650

quod societatis aedificandae gratia secundum libertatem iustitiamque, in

quodam prospectu perfecto historicoque alicuius humani cultus qui amore im-

buitur, praetermitti non potest. Paulus VI plane intellexit quo pacto socialis

quaestio universalis facta esset 25 ipseque comprehendit quemadmodum con-

iunctionis impulsus atque christiana perfectio unius familiae populorum, in

communi fraternitate solidalis, reciprocarentur. Progressionem secundum huma-

nam christianamque rationem cardinem indicavit praeceptorum socialium christia-

norum atque christianam caritatem sicut praecipuam vim designavit ad pro-

gressum efficiendum. Cum cuperet ut Christi amor liquido huius temporis

homini manifestaretur, firmiter magni momenti ethicis quaestionibus occurrit,

minime culturalibus suae aetatis obsequens infirmitatibus.

14. Per Litteras apostolicas Octogesima adveniens, anno MCMLXXI evulga-

tas, Paulus VI quaestionem tractavit rei politicae significationis et periculi,

quod utopisticas ideologicasque opinationes secum importabat, quae ipsius ethi-

cam humanamque qualitatem in discrimen ducerent. Argumenta haec sunt,

quae cum progressione arte copulantur. Proh dolor malae ideologiae continen-

ter augescunt. A technocratica ideologia, quae hodie maxime viget, ut cavere-

tur Paulus VI iam monuit,26 cum sibi periculi conscius esset cunctum progres-

sionis processum uni technicae arti committendi, cum hac ratione directio

adimeretur. Technica ars per se ipsa ambigua est. Si hodie hinc ad eidem totum

progressionis processum committendum inclinatur, illinc oriuntur inspiciuntur-

que ideologiae quae ipsam progressionis utilitatem in universum detrectant,

quae, detrimentum tantum allatura, funditus hominem aversari putatur. Sic

non modo depravata ratio iniquaque, qua interdum progressum dirigunt homi-

nes, verum etiam ipsa scientifica inventa damnantur, quae, recte usurpata,

omnibus incrementum capiendi dant facultates. Cuiusdam mundi sine progres-

sione opinatio diffidentiam erga hominem Deumque demonstrat. Quapropter

magnus est error humanas facultates progressionis pravitates moderandi sper-

nere aut immo ignorare hominem sua natura ad «maius sui incrementum» esse

proclivem. Cum absolute ad ideologicam rationem putatur technicus progressus

aut utopia fingitur alicuius humanitatis, quae ad primigeniam naturae condi-

cionem redeat, oppositae duae habentur opinationes, quae progressum a morali

iudicio ideoque a nostra responsalitate disiungant.

25 Cfr Litt. enc. Populorum progressio, 3: l.m., 258. 26 Cfr ibid., 34: l.m., 274.