Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale658

munera magni ponderis in futuro exsequi. Nihilominus proferendum est in

lucem progressionem tantummodo sub prospectu oeconomico et technologico non

sufficere. Progressio praeprimis vera sit oportet et solida. Liberatio ab oecono-

mico retrogressu, quod elementum in se est positivum, complexam quaestionem

de hominis promotione non solvit, nec pro Nationibus primas partes agentibus

his in provectionibus, nec pro Nationibus oeconomice iam progressis, nec pro iis

adhuc egestate afflictis, quae pati possunt non tantum ob vetustas formas

abusus, verum etiam ob negativos effectus, manantes ex incremento quod

distortione et aequilibrii turbatione signatur.

Post ruinam oeconomicorum et politicorum ordinum apud Nationes commu-

nistas Europae Orientalis, et post conclusionem «consociationum inter se oppo-

sitarum», necessarium fuisset progressionem summatim retractare. Quod quidem

postulaverat Ioannes Paulus II, qui anno MCMLXXXVII docuerat exsistentiam

harum «consociationum» esse unam ex praecipuis causis huius exiguae progres-

sionis,57 quatenus res politica opes ex oeconomia et cultura subtrahebat, et ideo-

logia coërcebat libertatem. Anno MCMXCI, post eventus anni MCMLXXXIX, ipse

quoque flagitavit ut, superatis « oppositionibus », sequeretur novum globale pro-

gressus propositum, non tantum in iis Nationibus, sed etiam in Occidente et in iis

mundi regionibus quae paulatim progrediebantur.58 Quod tamen partim tantum

contigit et pergit esse vera obligatio, cui satisfacere necesse est, ceterum illas

adhibendo optiones quae hodiernas quaestiones oeconomicas superare valeant.

24. Mundus, qui ante oculos Pauli VI obversabatur, licet processus socia-

lizationis iam provectus esset ita ut ipse agere posset de quaestione sociali ad

totum orbem attinente, adhuc minus compactus ostendebatur quam processus

mundi hodierni. Actio oeconomica et functio politica explicabantur plerumque

in eodem spatii ambitu et ideo sibimet mutuo committere poterant. Opus ad

bona gignenda efficiebatur magnam partem intra confines nationales et num-

mariae collocationes intra angustos limites circumferebantur potius in exteris

nationibus, ita ut normae politicae plurium Civitatum possent adhuc determi-

nare prioritates oeconomiae, et, quodam modo, viam dirigere instrumentis,

quae tunc temporis praesto erant. Hanc ob causam Litterae encyclicae Popu-

lorum progressio centrale munus, quamvis non unicum, « publicis auctoritati-

bus » tribuebant.59

57 Cfr Litt. enc. Sollicitudo rei socialis, 20: l.m., 536-537. 58 Cfr Litt. enc. Centesimus annus, 22-29: l.m., 819-830. 59 Cfr nn. 23.33: l.m., 268-269. 273-274.