Acta Benedicti Pp. XVI 691

solummodo eius exspectationibus psychologicis satisfacere student. Multiplices

etiam religiosi cursus, qui parvos coetus, immo singulas personas attingunt,

necnon syncretismus religiosus, elementa fieri possunt dispersionis et exsolutio-

nis. Effectus negativus, qui dari potest in globalizationis processu, inclinatio est

ad hunc syncretismum fovendum,132 « religionis » formas sustentando quae per-

sonas invicem dissociant potius quam efficiunt ut inter se conveniant atque eas

a rerum veritate amovent. Eodem tempore nonnumquam manent hereditates

culturales et religiosae quae societatem in sociales immotos ordines redigunt, in

religiones magicas, personae dignitatem laedentes, occultis viribus obnoxias.

His in rerum adiunctis, amor et veritas in difficultatibus versantur sese confir-

mandi, damno in germanam progressionem illato.

Hanc ob rem, si verum est, una ex parte, progressionem religionibus et

culturis diversorum populorum indigere, verum est etiam, altera ex parte,

necessarium esse consentaneum quoddam iudicium. Religiosa libertas non

significat religiosum indifferentismum neque secum fert omnes religiones

aequales esse.133 Iudicium de culturarum religionumque opera necessa-

rium fit ad socialem communitatem aedificandam, servato bono communi

praesertim ab eo qui politicam gerit potestatem. Hoc iudicium caritatis

veritatisque regula est sustinendum. Cum de progressione agatur perso-

narum et populorum, rationem habebit emancipationis inclusionisque in

prospectum humanae vereque universalis communitatis. « Homo integer

cunctique homines »: ecce criterium ad culturas et religiones iudicandas.

Christiana religio, religio « Dei cum humano vultu »,134 in se ipsa similem

fert regulam.

56. Christiana religio aliaeque religiones ad progressionem conferre possunt

solummodo si Deus locum etiam in provincia politica invenit, peculiariter perpensis

culturalibus, socialibus, oeconomicis, atque potissimum politicis aspectibus. So-

cialis doctrina Ecclesiae est edita ad hoc « civitatis statutum»135 christianae re-

132 Cfr Ioannes Paulus II, Allocutio ad participes publicae sessionis Academiarum Pontificia-

rum Theologiae et Sancti Thomae Aquinatis (8 Novembris 2001), 3: Insegnamenti XXIV, 2 (2001),

676-677. 133 Cfr Congregatio pro Doctrina Fidei, Declaratio de Iesu Christi atque Ecclesiae unicitate

et universalitate salvifica Dominus Iesus (6 Augusti 2000), 22: AAS 92 (2000), 763-764; Id., Nota

doctrinalis de quibusdam quaestionibus spectantibus munus et habitum catholicorum in vita politica

(24 Novembris 2002), 8: AAS 96 (2004), 369-370. 134 Benedictus XVI, Litt. enc. Spe salvi, 31: l.m., 1010; Id., Allocutio ad participes IV Con-

ventus Nationalis Ecclesiae in Italia (19 Octobris 2006): l.m., 465-477. 135 Ioannes Paulus II, Litt. enc. Centesimus annus, 5: l.m., 798-800; cfr Benedictus XVI,

Allocutio ad participes IV Conventus Nationalis Ecclesiae in Italia (19 Octobris 2006): l.m., 471.