Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale642
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale644
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale646
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale648
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale650
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale652
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale654
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale656
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale658
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale660
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale662
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale664
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale666
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale668
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale670
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale672
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale674
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale676
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale678
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale680
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale682
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale684
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale686
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale688
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale690
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale692
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale694
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale696
quaestiones sociales, oeconomicas, politicas, culturales et religiosas quas
omnibus Nationibus totius orbis. Quid sibi vult vocabulum «dignum» operi
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale700
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale702
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale704
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale706
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale708
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale710
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale712
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale714
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale716
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale718
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale720
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale722
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale724
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale726
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale728
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale730
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale732
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale734
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale736
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale738
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale740
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale742
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale744
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale746
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale748
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale750
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale754
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale756
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale644
Christi in societate nuntius. Doctrina haec caritati inservit, sed in veritate.
Servat veritas et liberationis caritatis vim manifestat in vicissitudinibus, quae
usque in historia renovantur. Fidei simulque rationis veritas est, cum uterque
ambitus cognitivus distinguatur simulque operetur. Progressus, socialis prospe-
ritas, congrua gravium quaestionum socialium oeconomicarumque solutio, qui-
bus humanitas conflictatur, hac indigent veritate. Magis necesse habent ut talis
veritas ametur et confirmetur. Sine veritate, sine fiducia et in verum amore,
abest conscientia socialisque responsalitas, atque socialis actio in privata com-
moda recidit necnon in dominandi proposita, consecutionibus exstantibus so-
cietatem dissipantibus, eo magis in societate quadam, quae universaliter con-
globatur, in difficilibus condicionibus, quae nunc sunt.
6. «Caritas in veritate » principium est in quo tota socialis Ecclesiae doc-
trina sistit, principium scilicet quod formam induit, quae in normis moralem
actionem moderantibus operatur. Harum duas nominatim memorare volumus,
quae peculiarem in modum officio suggeruntur societatem amplificandi, quae
ad globalizationem vertitur, videlicet iustitiam et bonum commune.
Primum iustitiam dicimus. Ubi societas, ibi ius: quaeque societas suum ipsius
iustitiae ordinem constituit. Caritas iustitiam praetergreditur, quia amare est
donare, «meum» alii ministrare; sed istud non sine iustitia fit, quae alii tribuen-
dum curat quod « ad eum» spectat, quod, ratione habita ipsius essendi et ope-
randi, ad eum pertinet. Alii meum « tribuere » non possum, quin primum quod ad
eum secundum iustitiam spectat non dederim. Qui ceteros caritate amat, ante
omnia erga eos aequus est. Non modo iustitia caritati non est aversa, non modo
via non est quaedam succedanea vel caritati confinis: iustitia « a caritate seiungi
non potest »,1 intra eam est. Iustitia prima est via caritatis vel, ad Decessoris
Nostri Pauli VI effatum, «minima ipsius mensura »,2 pars quidem necessaria
illius amoris « in opere et veritate » (1 Io 3, 18), de qua re monet apostolus
Ioannes. Ex una parte caritas iustitiam secum fert: agnitionem scilicet et legi-
timorum iurium singulorum populorumque tuitionem. Dat ipsa operam ut « ho-
minis civitas » ad ius iustitiamque constituatur. Ex altera, caritas iustitiam
praetergreditur eamque donationis veniaeque ratione complet.3 «Hominis civi-
tas » non solum iurium officiorumque vinculis provehitur, sed magis atque prae
omnibus rebus gratuitatis, misericordiae communionisque vinculis. Usque etiam
1 Paulus VI, Litt. enc. Populorum progressio (26 Martii 1967), 22: AAS 59 (1967), 268;
cfr Conc. Oecum. Vat. II, Const. past. de Ecclesia in mundo huius temporis Gaudium et spes, 69. 2 Allocutio die progressioni provehendae dicato (23 Augusti 1968): AAS 60 (1968), 626-627. 3 Cfr Ioannes Paulus II, Nuntius ob diem ad pacem fovendam 2002: AAS 94 (2002), 132-140.